Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/19137 E. 2018/27578 K. 17.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/19137
KARAR NO : 2018/27578
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalının Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı taraf davalı Kuruma ait iş yerinde genel temizlik işinin ihale edildiği … Güvenlik Temizlik Gıda İnş. Taah. Bilgisayar Yazılım Sanayi ve Tic. Ltd. Şti.’nin genel temizlik işinde çalışmakta iken iş akdinin geçerli ve haklı bir neden olmaksızın işveren tarafından feshediliğini belirterek sair işçilik alacaklarının tazmini için müşterek müteselsil sorumlu taşeron şirket … Güvenlik Temizlik Gıda İnş. Taah. Bilgisayar Yazılım Sanayi ve Tic. Ltd. Şti.’ne karşı … 1.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2013/161 Esas sayılı dosyasında açtığı davanın kısmen kabulüne karar verildiğini ve bu kararın kesinleştiğini, kıdem ve ihbar tazminatı alacağını anılan şirketin ödemediğini müşterek müteselsil sorumlu olduğundan davalı Kuruma karşı bu davanın açıldığını ileri sürmüştür.
Dosyaya celbedilen … 1.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2013/161 Esas sayılı dosyasında davacının taşeron şirket … Güvenlik Temizlik Gıda İnş. Taah. Bilgisayar Yazılım Sanayi ve Tic. Ltd. Şti. Aleyhine açtığı dava sonucunda 5.132,69 TL kıdem tazminatı ve 500,00 TL ihbar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine şeklinde karar verildiği, kararın davalı vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 7.Hukuk Dairesi’nin 2014/14126 Esas 2014/21850 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği görülmektedir.
Mahkemece verilen temyize konu karar isabetli olmakla birlikte … 1.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2013/161 Esas sayılı dosyası ile verilen kararda da 5.132,69 TL kıdem ve 500,00 TL ihbar tazminatına hükmedildiğinden infaz esnasında tahsilde mükerrerliğe yol açılmaksızın karar verilmesi gerekirken bu hususa hükümde yer verilmemesi hatalı olup bozma nedenidir.
Ancak bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
3- 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan müstesna olacağı belirtilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece, davalı Bakanlığın harçtan muaf olduğu gözetilmeyerek, yargılama harçlarından sorumlu tutulması hatalıdır. Bu husus bozma sebebi ise de, hatanın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Yukarıda açıklanan nedenlerle,
1-Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 1. bendine, “ … 1.Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2013/161 Esas sayılı dosyası ile tahsilde tekerrüre yol açmamak kaydıyla” ibaresinin eklenmesine,
2-Temyiz olunan kararın “4 ve 5” numaralı bendinin tamamen silinerek, yerine “4-Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına; davacı tarafından yatırılan 27.70 TL başvurma harcı,110,33 TL peşin karar harcı, olmak üzere toplam 138.03 TL harcın karar kesinleştiğinde davacıya iadesine” şeklindeki bendin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17/12/2018 gününde oybirliği ile karar verildi