Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/19066 E. 2018/27720 K. 19.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/19066
KARAR NO : 2018/27720
KARAR TARİHİ : 19.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait … … Hotel inşaatı işyerinde 23.12.2010 tarihinden beri mimar olarak çalışmakta iken 31.07.2013 tarihli fesih bildirimi ile iş sözleşmesinin 31.08.2013 tarihi itibariyle feshedileceği ve günlük 1 saat iş arama izni kullanacağının bildirildiğini, fesih bildiriminin usule ve yasaya uygun olmadığını, ayrıca iş sözleşmesinin 31.08.2013 tarihinde sona ereceği belirtildiği halde inşaattaki işlerin bitirilemediği gerekçesiyle 30.09.2013 tarihine kadar çalıştırıldıktan sonra bu tarih itibariyle iş sözleşmesinin sona erdirildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti alacağı ile asgari geçim indirimi alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, kıdem tazminatı ödemesi yapıldığını, ihbar tazminatının usulüne uygun olduğunu, yıllık izinlerinin kullandırıldığını, her ay ashari geçim indirimi ödemesi yapıldığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının asgari geçim indirimi alacağı olup olmadığı konusunda uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının davalıya ait işyerinde çalıştığı 23.12.2010-30.09.2013 tarihleri arasında, davalı işveren tarafından yapılan tüm ödemeler toplamından, ücret ve asgari geçim indirimi olarak ödenmesi gereken miktar mahsup edilerek, davacıya davalı tarafından yapılan toplam ödemenin asgari geçim indirimleri de dahil ödenmesi gereken miktardan fazla olduğu belirtilmiştir. Mahkemece, söz konusu tespite dayanılarak asgari geçim indirimi alacağının reddine karar verilmiş ise de, hükme esas alınan rapordaki hesaplama hatalıdır. Mahkemece, davacının aile durumuna ilişkin bilgiler de dikkate alınarak, dosya kapsamında yer alan imzasız bordroların banka kaydındaki ödemelerle uyumlu olup olmadığının aylık bazda değerlendirilerek, bordrolar ile ödemelerin uyumlu olması yapılan ödemelerin mahsup edilerek asgari geçim indirimi alacağı bulunup bulunmadığı tespit edilmelidir.
Eksik inceleme neticesinde verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.