Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/19045 E. 2018/27409 K. 17.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/19045
KARAR NO : 2018/27409
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkiline ödenmediğini ileri sürdüğü fazla çalışma ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının genel olarak fazla çalışma yapmadığını, işlerin yoğun olduğu yaz aylarında ise fazla çalışma yaptığında, buna ilişkin fazla çalışma ücretlerinin ödendiğinin imzalı ücret bordrolarıyla sabit olduğunu, davacının 2013 yılındaki sözleşmesine göre yıllık 270 saatlik fazla çalışma ücretinin aylık ücretine dahil olduğunu beyanla, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir. Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir. İşçiye her ay ödenen ücret içinde fazla çalışmaların bir kısmının yer aldığı taraflarca kabul edildiğine göre 270 saatin 12 aya bölünmesi sonucu belirlenen 22.5 saat, her ay için kanıtlanan fazla çalışma süresinden indirilmelidir.
Somut olayda; davacı mutfak sıcak bölüm şefi olarak çalışmış olup çalışma süresi içerisinde sürekli ve olağanüstü bir şekilde fazla mesai yaptığı iddiasıyla fazla çalışma alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiş, Mahkemece, dinlenen tanık anlatımlarına göre, davacının fasılalı çalıştığı 11.04.2013 tarihinden önce, haftanın 6 günü 08:30-15:00 ve 17:00-22:00 arasında çalıştığı, 15:00-17:00 arasında ara dinlenmesi yaptığı, buna göre günde ara dinlenme süresi düşüldükten sonra 11,5 saat çalışarak haftada 24 saat fazla çalışma yaptığı; 11.04.2013 tarihinden sonra ise tanık beyanları ve imzalı puantaj cetvelleri dikkate alındığında yaz aylarında 11:30-22:00 saatleri arasında 10,5 saat çalıştığı, kış aylarında 09:00-18:00 arası 9 saat çalıştığı, davacının imzasını havi puantaj cetvellerinde gösterildiği gibi yemek molası ve iki defa çay molası yaparak anılan ara dinlenmelerin tenzili ile yaz aylarında günde 8,5 saat çalışarak haftada 6 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmek suretiyle fazla çalışma alacağı hesaplanmış, kış aylarında ise günde 7 saat çalışması sebebi ile haftada 42 saat çalışarak fazla çalışma yapmadığı kabul edilmiştir. Ancak, taraflar arasındaki 01.11.2013 başlangıç tarihli iş sözleşmesinin 11. maddesinde kararlaştırılan ücrete fazla mesaiye ilişkin ücretlerin de dahil olduğu belirtilmektedir. Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre, aylık ücrete fazla mesai ücretinin dahil olduğu durumlarda yılda 270 saati aşan fazla çalışmalar için ücret talep edilebilecektir. Bu sebeple davacının iş sözleşmesindeki düzenleme gereği yılda 270 saat fazla çalışmanın ücrete dahil olduğunun kabulü ile yıllık 270 saati aşan çalışmalar için fazla mesai ücreti hesaplanması gerekir. İlgili düzenleme gereğince, bu düzenlemenin yürürlükte olduğu dönem açısından yıllık 270 saatin altında kalan fazla çalışma alacağının olup olmadığının değerlendirilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı olarak hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.