YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/19025
KARAR NO : 2018/27400
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin geçirdiği trafik kazası nedeniyle 50 yaşında emekli olmak zorunda kaldığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının kendi kusuru ile yapmış olduğu trafik kazası sonucunda hem kendisinin zarara uğradığını, hem de davalı şirketi zarara uğrattığını, rapor süresinin dolmasından sonra çalışmaya başlayan davacının meydana gelen kazada ağır kusuru olduğunun anlaşılması ile iş sözleşmesinin feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Tazminata esas ücret miktarı konusu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Kıdem tazminatına esas alınacak olan ücretin tespitinde 4857 sayılı İş Kanununun 32. maddesinde sözü edilen asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya para ile ölçülebilen menfaatler göz önünde tutulur. Buna göre ikramiye, devamlılık arz eden prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, kira, aydınlatma, servis yardımı, yemek yardımı ve benzeri ödemeler kıdem tazminatı hesabında dikkate alınır. Kısaca kıdem tazminatının çıplak ücretten değil, giydirilmiş ücretten hesaplanması gerekir.
Dosya içeriğine göre; davacının aylık net 2.500,00 TL ücret karşılığı çalışmasına rağmen işverence Sosyal Güvenlik Kurumuna asgari ücretten bildirim yapıldığı ileri sürülmüş, davalı yanca davacının kayıtlarda görüldüğü üzere asgari ücretle çalıştığı savunulmuştur. Mahkemece alınan bilirkişi raporu doğrultusunda; tır şoförlerinin, asgari ücretle değil, asgari ücret ve yol harcırahı esasına göre ücret aldıkları gerçeğinin yanı sıra taraf tanık beyanlarından da davacı dahil tır şoförlerinin asgari ücret ve gittikleri mesafeye göre ödenen harcırah sistemine göre çalıştıkları, ortalama aylık harcırah (yol primi) tutarının 600,00 TL – 700,00 TL civarında olduğu, buna göre davacının son dönemde ortalama 650,00 TL yol primi aldığı kabul edilerek son günlük brüt ücretinin 45,97 TL olduğu, ayrıca yemek yardımından ayni olarak yararlandığı, iş sözleşmesinin feshi tarihindeki rayiç değerler itibariyle günlük yemek yardımının da 4,00 TL olduğunun kabulü ile tazminata esas günlük brüt ücretinin 49,40 TL olduğu kabul edilmiştir. Ancak, dava dilekçesinde, davacının geçirdiği trafik kazası sonrasında 16,5 ay sağlık raporu kullandıktan sonra kendisine verilen 1 yıl süre ile hafif işlerde çalışabilir raporu üzerine davacının tekrar işyerine döndüğü ve işverenin 19 gün davacıyı mutfakta çalıştırdıktan sonra iş sözleşmesinin feshedildiği belirtilmektedir. Hal böyle olunca davacının davalıya ait işyerinde son olarak çalıştığı mutfak bölümünde aldığı ücret üzerinden kıdem ve ihbar tazminatlarının hesaplanması gerekirken yol priminin de dahil edildiği ücret üzerinden hesaplamaların yapılması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi