Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/18979 E. 2018/27728 K. 19.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18979
KARAR NO : 2018/27728
KARAR TARİHİ : 19.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdini fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle feshettiğini beyan ederek kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin haksız olduğunu, alacakların zamanaşımına uğradığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde taraflar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde hafta içi 08:30-17:30 saatleri arasında çalışması gerekirken her gün ortalama 2.5 saat daha fazla çalışma yaptığını, ayrıca her ay ortalama 2 hafta sonu yarım gün çalıştığını belirtmiş olup, dosya kapsamında yer alan davalıya keşide ettiği … 3. Noterliğinin 22.04.2014 tarihli ve 02580 yevmiye numaralı “Fazla Mesai Ücreti Talebi” başlıklı ihtarnamesinde ise, haftaiçi 08:30-17:30 saatleri arasında çalışması gerekirken her gün ortalama 1.5 saat daha fazla çalışma yaptığını, ayrıca her ay ortalama 2 hafta sonu fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışma yaptığını belirtmiştir. Mahkemece, davacının haftanın 5 günü 08:30-19:30 saatleri arasında çalıştığı, 2 haftada bir cumartesi günleri de çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak davacı tarafından davalıya keşide edilen “Fazla Mesai Ücreti Talebi” başlıklı ilgili ihtarnamede, davacı her gün ortalama 1.5 saat fazla çalışma yaptığını beyan etmiş olup, davacının hafta içi çalışmasının 08:30-19:00 saatleri arasında olduğunun kabul edilmesi gerekirken, 08:30-19:30 saatleri arasında çalıştığının kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.