Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/18900 E. 2018/27950 K. 20.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18900
KARAR NO : 2018/27950
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı … vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı asıl işverene ait işyerinde 13.03.2003-30.05.2009 tarihleri arasında aşçı olarak asgari ücret kısmı banka kanalı ile kalan kısmı ise elden ödenmek suretiyle en son aylık 1.000,00 TL net ücretin yanında yemek ve yol sosyal yardımları alarak çalıştığını, yol ücretinin de maaş ile birlikte ödediğini, davacının bu süreçte askere gidip geldiğini, davacının iş sözleşmesinin işverence sona erdirildiğini, davacıya hiçbir yıllık ücretli izninin kullandırılmadığını, davacının tüm dini ve milli bayramlar ile hafta tatillerinde çalışmasına karşın bu çalışmalarının karşılığının kendisine ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Bakanlık vekili, davaya karşı zamanaşımı itirazlarının bulunduğunu, davalı ile ihaleyi alan şirketler arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunmadığından işçilik alacaklarından yüklenici şirketlerin sorumlu olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı … Taah. Tem. San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili, davacının müvekkil şirket nezdinde, asıl işverene ait işyerinde ve asıl işverene bağlı olarak 14.04.2007-29.04.2009 tarihleri arasında asgari ücret ile çalıştığını ve müvekkil şirketten herhangi bir alacağının bulunmadığını, iş yerinde fazla mesai yapmaksızın çalıştığını, davacı tarafça tüm dönem bordrolarının ihtirazi kayıtsız imzalı olması nedeniyle fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili çalışması ücret alacaklarının kendisine ödendiğinin müvekkil şirketçe ispatlandığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı … vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı … Bakanlığının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının izin ücreti alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Sözleşmenin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu sebeple zamanaşımı da, iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar. İzin alacağında zamanaşımı süresi beş yıldır.
Somut olayda, davacının iş sözleşmesi 30.05.2009 tarihinde feshedilmiş olup, dava 09.09.2014 tarihinde açılmış olduğundan dava dilekçesinde talep edilen izin alacağı zamanaşımına uğramamıştır. Ancak davacı davayı 21.10.2015 tarihinde ıslah etmiş olup, davalı tarafından da süresinde ıslaha karşı zamanaşımı def’inde bulunulduğuna göre; ıslah tarihi itibari ile izin alacağı zamanaşımına uğradığından ıslahla talep edilen miktarın hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 20.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.