YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18890
KARAR NO : 2018/28150
KARAR TARİHİ : 24.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Somut olayda, davacı işçi uluslararası tır şoförü olarak davalı işverenlik nezdinde çalıştığını, aylık ücretinin garanti asgari ücret ile sefer priminin toplamı olduğunu iddia etmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının garanti asgari ücret ile sefer başı 400,00 Euro ücret sistemiyle çalıştığı, son bir yıllık dönemde 20 sefer yaptığı kabul edilerek ücreti tespit edilmiştir.
Dosya içerisine alınan yurtdışı giriş çıkış kayıtları ile davacının fesih öncesi yurt dışına giriş çıkış yaptığı tarihler belirlenmiştir. Bu durumda davacının bir yıl içinde yaptığı yurt dışı seferleri bu kayıtlar nazara alınarak tespit edildiğinde bilirkişice belirlenen sefer sayısından daha az sayıda sefer yapıldığı anlaşılmaktadır. O halde kayıtlara göre son yıl içerisinde yapılan sefer sayısı belirlenmelidir. Bu kayıtlar esasa alınmadan son bir yıllık dönemde 20 sefer yaptığının kabulü ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
3-Mahkeme karar gerekçesinde davacının hizmet süresine göre 110 iş günü izne hak kazandığı ve hak kazandığı izinlerden kullandığı 99 günün mahsubu ile davacının bakiye 11 gün karşılığı izin ücret alacaklısı olduğu kabul edilmesine karşın net 8.828,50 TL yıllık izin ücreti alacağına hükmedilmesi çelişkili olup bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de;
4-Dosya kapsamının incelenmesinde ilişkili kişi olarak gösterilen “… Hizmet A.Ş.” tarafından sadece araçların yol kayıtlarının kayıt altına alındığı, davada herhangi bir taraf sıfatı olmadığı gibi, davanın ihbarı ya da müdahillik gibi bir sıfatının bulunmadığı, “ilişkili kişi” şeklinde de bir taraf sıfatının HMK’da yer almadığı anlaşıldığından; bu kısmın karar başlığından çıkarılmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.