YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18814
KARAR NO : 2018/27862
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işveren işyerinde, 19.06.2007 tarihinden itibaren depo görevlisi olarak çalıştığını, davalı işveren işyerinde çalışmanın haftanın 6 günü 08.30-17.30 saatleri arasında öğlen 1 saatlik ara dinlenme dışında günlük 8 saat, haftalık 48 saat olduğunu, ayrıca kimi dönemlerde çalışmanın gece saat 21.00-21.30’a kadar sarktığını, bu günler için en fazla 1 saatlik fazla çalışma ücretinin tahakkuk ettirildiğini, oysa ki bu günlerde fazla çalışmanın, ücret tahakkuk ettirilen sürenin üzerinde olduğunun, işçilere tahsis edilen servis araçlarının işyerine geliş ve gidiş saatlerinden anlaşıldığını, davalı işveren aleyhine açılan benzer davalarda davalı işveren işyerinde haftalık 10,5 saat ve 9 saat fazla çalışmanın yapıldığının sabit olduğunu ileri sürerek fazla mesai ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin feshedildiği 12.07.2013 tarihine kadar şoför yardımcısı olarak çalıştığını, davacının çalıştığı depoda çalışma saatlerinin kural olarak 08.30-17.30 olup, çalışma saatleri içerisinde toplamda bir buçuk saat ara dinlenmesi kullanıldığını, davacı tarafından ihtirazı kayıt sunulmaksızın imzalanan çalışma saatleri takip çizelgelerinde de bu hususun açıkça göründüğünü, davalı şirkette kural olarak haftalık 45 aylık 195 saati aşacak şekilde çalışma yapılmadığını, çok istisnaen yapmış olduğu fazla çalışmaların karşılığında serbest zaman kullandığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai çalışması yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla mesai çalışması yaptığını ispat yükü işçiye, çalışma olgusunun ispatlanması halinde ücretlerinin ödendiğini ispat yükü ise işverene düşmektedir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanıklarının beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
4857 sayılı İş Kanunu işçiye isterse ücreti yerine serbest zaman kullanma hakkı tanımıştır. Bu süre, fazla çalışma için her saat karşılığı bir saat otuz dakika, fazla süreli çalışmada ise bir saat onbeş dakika olarak belirlenmiştir. Bu sürelerin de sözleşmelerle attırılması mümkündür.
Somut olayda, davacı davalı işyerinde depo görevlisi olarak çalıştığını, haftanın 6 günü 08.30-17.30 arası çalıştığını, kimi dönemlerde çalışmanın gece 21.00-21.30′ a kadar sarktığını, depo görevlisi olarak çalışanların haftada 9 saat, şoför ve şoför yardımcılarının da haftada 18 saat fazla çalışma yaptıklarının kesinleşen mahkeme ilamları ile sabit olduğunu iddia etmiş, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının dayandığı … 3. İş Mahkemesi’nin 2013/858 esas sayılı benzer dosyasında depo görevlisi olarak çalışan işçinin işverence tahsis edilen servis araçlarının işyerine geliş ve gidiş saatleri gözetildiğinde haftalık 9 saat fazla çalışmasının bulunduğunun tespit edildiği, davalı işyerinin depo görevlilerinin çalışma saatlerine göre davacının da haftalık 9 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Ne var ki, davacı tarafından delil olarak dayanılan … 3. İş Mahkemesi 2013/858 esas sayılı dosyasında verilen kabul kararının temyiz edilmeksizin kesinleştiği, yine davacı tarafça dayanılan … 2.İş Mahkemesinin 2010/191 esas sayılı dosyasında şoför olarak çalışan işçinin yol belgelerine ve tanık beyanlarına göre hesaplama yapıldığı, … 3.İş Mahkemesinin 2013/210 esas sayılı benzer dosyasında ise Yargıtay 7. Hukuk dairesince fazla çalışmanın puantaj kayıtlarına göre belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle bozulduğu anlaşılmıştır. (29/01/2015 tarih 2014/13077 esas – 2015/829 karar )
Dosya içeriğine göre davalı işverence dosyaya, davacının işe giriş çıkış saatlerini gösteren takip formları ile davacının fazla mesai karşılığı izin kullanmak istediğine ilişkin izin talep dilekçeleri sunulmuştur. Davacının bu formlardaki imzaya yönelik açık itirazı bulunmamakla, mahkemece dosyada bulunan puantaj kayıtlarına itibar edilerek kayıtların ayrıntılı dökümü yapılarak haftalık çalışma gün sayısı ve toplam çalışma saati belirlenmeli , kullanılan izin süreleri de değerlendirilmek suretiyle sonucuna göre fazla mesai alacağı hüküm altına alınmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 20/12/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.