Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/18763 E. 2018/26358 K. 05.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18763
KARAR NO : 2018/26358
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan … Başkanlığı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının taşeron firmada temizlik elemanı olarak çalışsa da aslında davalı KOSGEB’de muhasebe işi yaptığını, aynı işi yapanlarla farklı ücret aldığını, kadroya geçirilme sözü verilmesine rağmen geçirilmediğini ,bunu dile getirmesi sebebi le iş yerinde odası değiştirilmek sureti ile kötü koşullarda çalışmaya zorlandığını bu sebeple iş aktine kendinin son verdiğini belirterek kıdem tazminatı, yıllık izin alacağı ve fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur.
Davalınım cevabının özeti:
Davalı vekilleri davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı KOSGEB Başkanlığı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Taraflar arasında, davacının iş aktini kıdem tazminatını hakkeder şekilde sonlandırıp sonlandırmadığı hususu uyuşmazlık konusudur.
İşçinin kendi isteği ile iş aktine son verdiği hallerde;işçinin kıdem tazminatı talep edebilmesi için iş aktinin 4857 sayılı yasanın 24. maddesinde düzenlenen ve işçiye haklı fesih hakkı tanıyan durumlar sebebi ile sonlandırılmış olması gerekir. Aksi halde kıdem tazminatı talebi yerinde olmayacaktır.
Gerekçede, davacının dava dilekçesinde belirttiği aktin feshi sebeplerinin ispatlanamadığı hususu mahkemenin de kabulünde olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemenin bu yöndeki kabulü ve dosyadaki mevcut delil durumu dikkate alındığında mahkemenin davacının dayandığı fesih sebeplerini ispat edemediği yönündeki tespitinde herhangi bir isabetsizlik yoktur. Ancak yapılan yargılamada davacının fesih sebebi olarak dayanmadığı fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi gerekçesine dayanarak aktin feshinin haklılığının kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır. Her ne kadar mahkeme tarafından 60,44 TL fazla mesai alacağının ödenmediğinden bahisle davacının akti haklı olarak feshettiği kanaati ile kıdem tazminatına hükmedilmiş ise de; mahkeme ,tarafların ileri sürdüğü fesih sebepleri ile bağlı olup, fesih gerekçesini değiştirmesi mümkün değildir. Davacının fesih için fazla mesai ücretinin ödenmemesi sebebine dayanmadığı da açıktır. Bu durumda davacının ileri sürdüğü fesih sebeplerini ispat edemediğinin kabulü ile ile davacının kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalıdır ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 05/12/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.