Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/18759 E. 2018/26355 K. 05.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18759
KARAR NO : 2018/26355
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının emekliye ayrılması sebebi ile iş aktine davacı tarafından son verildiğini belirterek ödenmeyen 50,00 TL kıdem tazminatı, 50,00 TL ihbar tazminatı, 50,00 TL fazla mesai alacağı, 50,00 TL yıllık izin alacağı olmak üzere toplam 200,00 TL alacağın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bütün dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Davalı vekili tarafından karar süresinde temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davacı iş aktine emeklilik sebebi ile son vermiştir. İşçinin yaşlılık, malulluk aylığı ya da toptan ödeme almak için işyerinden ayrılması halinde 1475 sayılı Yasanın 14/3. Maddesine göre bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa başvurduğunu belgelemesi şarttır. Bu halde faiz başlangıcı da anılan belgenin işverene verildiği tarih olmalıdır. Dosya kapsamından davacının emekliliğe hak kazanma belgesini, işverene bildirdiğine ilişkin bilgi ve belge bulunmamaktadır. Hal böyle olunca faiz başlangıcı da dava tarihi olmalıdır.
Bu husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm kısmının 1.paragrafının kıdem tazminatına ilişkin ilk maddesi olan “3.997,60 TL net kıdem tazminatının 30.06.2011 fesih tarihinden itibaren işleyecek bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte,” maddesinde “30.06.2011 fesih tarihinden “ ibaresi çıkartılarak yerine “08.10.2013 dava tarihinden” rakam ve sözcüklerinin eklenmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.