Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/18758 E. 2018/26357 K. 05.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18758
KARAR NO : 2018/26357
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının iş aktine sebep gösterilmeden son verildiğini belirterek; yıllık izin ücreti alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı, kıdem tazminatı alacağı, ihbar tazminatı alacağı, fazla mesai ücreti alacağı, asgari geçim indirimi ücreti alacağı ve hafta tatili ücreti alacağını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının işten kendisinin ayrıldığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı, konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda ise işçinin ihtirazi kayıt ileri sürmesi beklenemeyeceğinden, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının her türlü delil ile ispatı mümkündür.
Somut olayda; Davacının kullandığı araca ilişkin takograf kayıtları sunulmağı gibi davacının GPS mobil takip sistemine kaydınında bulumadığı anlaşılmaktadır. Davacı dava dilekçesinde sabah saat 06:00 da iş başı yapıp gece saat 01:00 e kadar araç kullandığından bahisle fazla mesai ücreti talep etmiş, yapmış olduğu fazla mesainin ispatı için de tanık deliline dayanmıştır. Davacı tanığı …nin aynı mahiyette davası olduğu, diğer davacı tanığı …’ün ise günde en az 15- 16 saat çalıştıklarını ifade ettği anlaşılmaktadır. Davalı tanıkları … ve … ise belirli bir mesainin olmadığını günde en az ortalama 8 – 10 saat çalışma yapıldığını ifade etmişlerdir. Hükme esas olan bilirkişi raporunda ise davacının haftalık 27 saat fazla çalışma yaptığından bahisle fazla mesai ücreti alacağı hesaplanmıştır. Dosyada tanık olarak dinlenilen davacı tanığı …nin de aynı mahkemenin 2012/202 E– 2015/488 K sayılı dosyasında aynı taleplerle açmış olduğu davasında ise davacı ile aynı işi yaptığı ve bilirkişi tarafından fazla çalışma süresinin 12 saat olarak hesaplandığı anlaşılmaktadır.
Bu durum da Mahkemece yapılacak iş davacı ile aynı işi yaptığı anlaşılan tanık …’ye ait emsal dosyada belirlenen fazlamesai saati ve 6047 sayılı Karayolları Trafik Kanunu‘nun şöförlerin yasal çalışma saatlerini düzenleyen hükümleri göz önüne alınarak belirlenecek fazla mesai saatine göre hesaplama yaparak karar vermekten ibarettir. Yanılgılı değerlendirme ile davacının haftalık 27 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile karar verilmesi hatalıdır ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 05.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi