YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18624
KARAR NO : 2018/26293
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde taraflar vekillerince temyiz edilmiş olup davalı vekili tarafından duruşma telep edilmiş ise de; duruşma gününün taraflara tebliği için tebligat gideri verilmediğinden duruşma isteğinin reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı şirketin yerel televizyonculuk yayını yapan bir şirket olduğunu, müvekkilinin de davalı şirkette stüdyo kamareman elemanı olarak çalıştığını belirterek fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar her iki taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ücreti hesabında kabul edilen saat aralıkları noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın 5 günü 08:30-23:00 saatleri arasında 2 saat ara dinlenme süresi ile haftanın 1 günü ise 08:30-20:30 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenme süresi ile çalışarak haftalık 25 saat fazla mesai yaptığı, seçim zamanlarında ise çalışmanın haftanın her günü olacak şekilde 08:30-24:00 saatleri arasında 2,5 saat ara dinlenme süresi ile çalışarak 35 saat fazla mesai yaptığı belirtilmiştir.
Davacının yaptığı iş gereği seçim zamanlarında daha fazla sürelerle çalıştığının kabulü ile normal çalışma sisteminde haftanın 6 günü çalıştığının kabulü yerindedir. Ancak normal çalışma döneminde kabul edilen saat aralıkları noktasında davacının saat 23:00 sularına kadar çalıştığı sadece davacı tanık anlatımlarında geçmektedir. Oysa davacı tanıklarından iki tanesinin husumetli olduğu, bir davacı tanığının davalı işyerinde çalışmadığı, diğer tanığın ise davacının eşi olup, beyanında işe geliş gidiş saati yerine eve geldiği ve gittiği saatleri söylediğinin anlaşılması karşısında davacının 23:00′ e kadar çalıştığının kabulü isabetsizdir.
Davacının yaptığı işin niteliğine ve davalı tanık beyanlarının da birlikte değerlendirilmesi ile davacının seçim zamanları dışında haftanın 6 günü 08:30-20:00 saatleri arasında çalıştığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 05.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.