Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/18306 E. 2018/26512 K. 06.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18306
KARAR NO : 2018/26512
KARAR TARİHİ : 06.12.2018

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 13/12/2005 tarihinde davalı bakanlığa ait … Devlet Hastanesinde veri hazırlama işinde hizmet ihaleleri ile davalı idareden alt işveren olarak iş alan şirketler aracılığı ile hizmet akdine istinaden çalışmaya başladığını ve bu çalışmasının 06/12/2011 tarihine kadar aralıksız sürdüğünü, çalışmaya başladığı tarihten itibaren müvekkilinin veri hazırlama işi yaptığını ancak daha sonra sözlü olarak temizlik işi yapmasının söylendiğini, yazılı bildirim yapılmadığını, müvekkilinin temizlik işinde çalışmayı kabul etmemesi üzerine işten çıkartıldığını, haklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının … Devlet Hastanesinin açmış olduğu ihaleyi üstlenen şirketlerin elemanı olarak çalıştığını, hastane personeli olmadığını, davacının çalıştığı şirket ile müvekkili hastane arasındaki ihalenin süreli iş sözleşmesi olduğunu, davacının çalıştığı şirketin hizmet alım sözleşmesinin de süreli olduğunu, hizmet alım sözleşmesi sona erdiğinden yüklenici ile birlikte işçinin de iş yerini terk etmesi gerektiğini, müvekkili bakanlığın hasım olarak gösterilemeyeceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı … vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/J maddesi uyarınca davalı Bakanlık harçtan muaf olmasına rağmen Mahkemece, harçtan sorumlu tutulması ve ek olarak başvurma harcı, peşin harç ve ıslah harcından yargılama gideri olarak sorumlu tutulmuş olması hatalı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararda hüküm fıkrasının 8.-9. bendlerinin çıkarılarak yerine;
“8-Harçlar kanunu gereğince alınması gereken 492,15 TL harçtan peşin ve ıslah ile alınan 144,78 TL harcın mahsubu ile bakiye 347,37 TL harcın davalı … harçtan muaf olduğundan alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından sarfına mecbur kalınan başlangıçta alınan 24,30 TL başvuru, 24,30 TL peşin ve 120,48 TL ıslah harcı toplamı 169,08 TL harcın davacı tarafa iadesine,
9-Davacı tarafından sarf edilen 394,28 TL yargılama giderinin, kabul/red oranı gözönünde bulundurularak 382,16 TL’sinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, bakiye yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, ” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, … harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı temyiz giderinin davacıya yükletilmesine, 06/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.