Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/18303 E. 2018/26532 K. 06.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18303
KARAR NO : 2018/26532
KARAR TARİHİ : 06.12.2018

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 15.12.2009 tarihinden 30.04.2014 tarihine kadar davalı yanında şoför olarak çalıştığını, haksız olarak iş akdinin feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiş, birleşen davada ise, fazla mesai alacağı talep etmiştir.
Davalı vekili, husumet ve zamanaşımı itirazında bulunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, asıl davanın kısmen kabulüne birleşen davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Dosya içeriğine göre fazla mesainin ispatı konusunda, davalı tarafça dosyaya davacının kullandığı araca ait istihkak listeleri sunulduğu, bunlarda düzenleyen olarak davacının adı ve imzasının bulunduğu görülmektedir. Kayıtların incelenmesinde, ilgili dönemlerde haftanın 5 günü günlük dokuz saat çalışıldığı buna göre fazla mesai yapılmadığı anlaşılmaktadır. Bu belgelerdeki imzaya davacı tarafça itiraz edilmemiştir. Bu halde Mahkemece fazla mesai alacağı hesabında sunulan kayıtlara itibar edilerek , davacı tarafça düzenlenen bu belgelerin ait olduğu aylar dışlanmak suretiyle hesaplama yapılması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.