YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18166
KARAR NO : 2018/26165
KARAR TARİHİ : 04.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirkette tır şoförü olarak 2007/9 – 2012/1. aylar arasında çalıştığı, asgari ücret gösterilmekle birlikte net 1.500,00 TL ücret aldığı, işyerinde huzursuzluklar çıkarılması, servis olmaması, tır şoförlerinin kamyon şoförü olarak çalıştırılmak istenmesi nedeniyle iş akdini haklı sebeple kendisinin feshettiği, fesihten sonra 4.000,00 TL kıdem tazminatı ödemesi yapıldığı iddiası ile fark kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalının Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulundukları, davacının iş akdi feshedildiğinde işvereni ibra ettiğini, davacının 02.08.2007 – 22.01.2012 tarihleri arasında müvekkil şirkette çalıştığını, iş akdini kendisinin feshederek ayrıldığını, son ücretinin brüt 899,00 TL olduğunu, davacının iş akdinin feshi sırasında imzaladığı ibraname ve ücret bordrolarındaki ücret ve haklarına itiraz etmediğini, davacının fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacağı bulunmadığını, davacının ücretlerini tam olarak aldığını davacıya bakiye 12 günlük izin ücretinin son bordroda 360,00 TL olarak ödendiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının hafta tatili çalışmasının bulunup bulunmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacının hafta tatillerinde çalıştığını iddia ettiği, davacı tanığı …’ın haftada 6 gün çalışıp pazar günü tatil yaptıkları, ancak bazen yılda 15 pazar hafta tatili yapmadan çalıştıklarını beyan ettiği, davacı tanığı …’ın hafta tatilinde çalışma yönünde bir beyanda bulunmadığı, davalı tanığı …’in davacının hafta sonları çalışıp çalışmadığını bilmediğini ancak hafta sonları işyerinde çalışmanın olduğunu davalı tanığı …’nün ise davacının hafta sonu çalışmasının çok nadir olduğunu beyan ettiği görülmüştür.
Hafta tatili çalışması hesabına esas alınan davacı tanığı Mustafa’nın beyanı dışında delil olmadığı, tanığın bu beyanının da kendisinin yaptığı çalışmaya yönelik olduğu, tüm tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde davacının hafta tatili çalışması yaptığını kabule ve hesaplanmaya elverişli delil bulunmadığı halde davacı lehine hafta tatili ücretine hükmedilmesi isabetli olmamıştır.
3-Davacının kıdem tazminatına esas giydirilmiş ücreti, yemek ve yol yardımı eklenerek belirlenmiştir. Davacı dava dilekçesinde servis imkanı sağlanmamasını fesih sebebi olarak gösterdiği gibi yemek ve yol yardımı yapıldığına dair bir açıklaması da bulunmamaktadır. Hal böyle iken kıdem tazminatına esas giydirilmiş ücretin yemek ve yol yardımı eklenerek belirlenmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.