Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/18054 E. 2018/25009 K. 21.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/18054
KARAR NO : 2018/25009
KARAR TARİHİ : 21.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde muhasebe sorumlusu olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haklı bir sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek, ödenmeyen işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı taraf davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar yasal süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya kapsamından davacının 100 TL tutarındaki hafta tatili alacağı talebinin reddine karar verildiği anlaşılmakta olup, ret sebebiyle davalı vekili lehine yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/2 maddesine göre, (asıl alacak miktarını geçmemek üzere) 100 TL vekalet ücretine hükmedilmesi isabetlidir. Ne var ki, yargılama giderinin taraflar arasında paylaştırılmasında kabul ve ret durumunun gözönüne alınmaması hatalıdır. Yargılama giderinin kabul edilen miktar oranında davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken, takdiren tamamının tahsiline karar verilmiş olması bozma sebebidir. Ayrıca, hüküm altına alınmasına karar verilen alacak tutarlarının net mi yoksa brüt mü olduğu da belirtilmemiş olup, hükme esas alınan bilirkişi raporundan bu tutarların brüt olduğu anlaşılmaktadır. Belirtilen hususlar bozma sebebi ise de, yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Temyiz edilen kararın (1) a,b,c ve d bentlerine, hüküm altına alınan alacak tutarlarından önce gelmek üzere ”brüt” ibaresinin eklenmesine,
Kararın “6-)Yargılama sırasında davacı tarafça karşılanan ve HMK 323. maddesi kapsamında hesap edilen, 250,00 TL bilirkişi ücreti, 105,00 TL oniki adet tebligat gideri, 353,64 TL karar ve ilam harcı, 3,80 TL vekalet harcı, 0,60 TL dosya masrafı ve 64,55 TL posta-müzekkere masraflarından oluşan toplam 777,59 TL yargılama giderinin takdiren tamamının davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” şeklindeki 6. bendi hüküm yerinden çıkartılarak yerine “6-)Yargılama sırasında davacı tarafça karşılanan ve HMK 323. maddesi kapsamında hesap edilen, 250,00 TL bilirkişi ücreti, 105,00 TL oniki adet tebligat gideri, 353,64 TL karar ve ilam harcı, 3,80 TL vekalet harcı, 0,60 TL dosya masrafı ve 64,55 TL posta-müzekkere masraflarından oluşan toplam 777,59 TL yargılama giderinden kabul ve ret oranına göre 773,24 TL sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” şeklindeki bendin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.