Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/17923 E. 2018/25200 K. 22.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/17923
KARAR NO : 2018/25200
KARAR TARİHİ : 22.11.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 01/04/2006 tarihinde çalışmaya başladığını, plastik ambalaj malzemeleri üretilen işyerinden ustabaşı olarak çalışan davacının bahçe temizlik işlerinde çalıştırılmak istenmesi ve davacının temizlik görevlisi olmadığını söylemesi üzerine iş sözleşmesine haksız olarak son verildiğini, son ücretinin aylık 1.638,00 TL olduğunu, hafta içi beş gün 08:00-20:00 saatleri arasında, cumartesi günleri 08:00-13:00 arasında haftada toplam 60 saat çalışmasına rağmen fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin tam olarak kullandırılmadığını belirterek kıdem tazminatı, yıllık izin ve fazla mesai alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının davalı işyerinde masa başı paketleme, kalıp değişim işi yaparak başladığını, işyerinde çalışırken aynı zamanda …’da bulunan … plastik firmasında davalı şirketten izinsiz çalıştığının tespit edildiğini, bunun üzerine uyarı yapılarak savunmasının istendiğini, 16/02/2014 tarihli savunma talebini davacının imzalamaktan imtina ettiğini, bundan sonra 17-18-19 Şubat 2014 tarihlerinde davacının gerekçe göstermeden işe gelmediğini, davacının kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, davacının düz işçi olup ücretinin 1.638,00 TL olmadığını, ücretlerinin banka hesabına yatırıldığını, 2006 yılında çalışmaya başlayan davacının 08:00-18:00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenmesi kullanarak çalıştığını, 2010 yılına kadar fazla çalışma yapmadığını, 2010 yılı Eylül ayında çok kısa sürelerle fazla çalışma yapıldığını, karşılığının davacıya ödendiğini, yapılan fazla mesai ücreti ödemelerinin tamamında davacının imzasının olduğunu, bu belge ile davacının çalıştığı fazla çalışmalara ilişkin ücretlerini aldığını, başkaca alacağı olmadığını kabul ettiğini, tüm yıllık izinlerini kullandığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davalı vekilinin ıslah dilekçesine karşı süresinde ve usulüne uygun zamanaşımı def’inde bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dava konusunun ıslah yoluyla arttırılması durumunda, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulandığı dönemde, ıslah dilekçesinin tebliğini izleyen ilk oturuma kadar ya da ilk oturumda yapılan zamanaşımı def’i de ıslaha konu alacaklar yönünden hüküm ifade eder. Ancak 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun yürürlüğe girdiği 01.10.2011 tarihinden sonraki uygulamada, 371/2 ve 319. maddeler uyarınca ıslah dilekçesinin davalı tarafa tebliği üzerine iki haftalık süre içinde ıslaha konu kısımlar için zamanaşımı def’inde bulunulabileceği kabul edilmelidir.
Mahkemece ıslah dilekçesi davalı şirket vekiline usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş olup davalı şirket vekilince süresi içinde ıslaha karşı zamanaşımı def’i ileri sürülmüştür. Bu durumda, süresinde ileri sürülen ıslaha karşı zamanaşımı def’inin dikkate alınması gerekmektedir. Fazla mesai alacağı yönünden ıslah tarihinden geriye doğru beş yıl için hesaplama yapılarak sonuca gidilmelidir. Islaha karşı zamanaşımı def’i dikkate alınmadan hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.