YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/17838
KARAR NO : 2018/24948
KARAR TARİHİ : 20.11.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacılar, murislerinin … Köy Hizmetleri İl Müdürlüğü bünyesindeki vasıflı işçi pozisyonunda çalışması devam ederken 5286 Sayılı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünün Kaldırılması ve Bazı kanunlarda değişiklik yapılması hak kında ki kanunla mensubu bulunduğu … Köy Hizmetleri Müdürlüğünün davalı … Müdürlüğüne devredilmesi üzerine … İl Özel İdaresinde çalışmasına devam ettiğini ve emekli olduğunu murisin iş başı yaptığı tarihte yürürlükte bulunan iş kanunu ve toplu iş sözleşmesi uyarınca çalıştığı dönem içerisinde iş veren tarafından yıllık izninin kullandırmadığını beyanla 100,00-TL yıllık izin ücretinin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir,
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve yapılan yargılama neticesinde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
Dava, davacılar murisinin davalı idarede geçen çalışmaları karşılığı kullandırılmayan yıllık izin süreleri karşılığı yıllık izin ücreti alacaklarının tahsili istemiyle açılmıştır.
Davalının yargılama ve temyiz aşamasında sunduğu belgelere göre, davacı mirasçılar adına davalı idareye verilen 03/08/2012 tarihli dilekçe ile 149 günlük yıllık izin ücretinin ödenmesinin talep edildiği, davalı tarafından talep gibi murisin çalışmasından kaynaklı 149 günlük izin süresi karşılığı olarak hesaplanan 11.745,67 TL brüt yıllık izin ücretinin davacı mirasçılara dava tarihinden önce ödendiği anlaşılmaktadır.
Davalı tarafından sunulan söz konusu belgeler dikkate alınmaksızın, davacılar murisinin kadroya geçtiği 2001 öncesi dönemde mevsimlik çalıştığı 11 ay ve üzerinde çalışarak yıllık izine hak kazandığı süre olmadığı, kadroya geçtiği 2001 yılı sonrası dönemde ise işyerinde uygulanan TİS’e göre 280 gün yıllık izine hak kazandığı, sunulan yıllık izin belgelerine göre 180 gün izin kullandırıldığı belirtilerek bakiye 100 günlük izin süresi karşılığı yıllık izin ücretini hesaplayan bilirkişi raporunu esas alarak yıllık izin ücretinin hüküm altına alınması hatalıdır.
Davacıların, murisin çalışırken hak ettiği ve kullanmadığı bakiye 149 günlük izin süresi karşılığı yıllık izin ücretinin ödenmesi talepleri gereğince davalı idarece davadan önce ödeme yapıldığı anlaşılmakla davanın reddine karar vermek gerekir iken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 20.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.