YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/17734
KARAR NO : 2018/24170
KARAR TARİHİ : 12.11.2018
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği bir işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesinin davacı iddiasının aksine işverence haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Davacı Temyizi Yönünden:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan bozma isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Davalı Temyizi Yönünden:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendinde kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda; Mahkemece, dava ve ıslah dilekçelerinde kıdem tazminatı dışındaki alacaklar için yasal faiz talep edilmesine karşın talep aşılarak, yıllık izin ücreti ve reddedilen hafta tatili çalışma ücreti haricindeki dava konusu alacakların en yüksek mevduat faizi ile birlikte hüküm altına alınması isabetsizdir. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasında yer alan; “Bilirkişi raporunda fazla çalışma ve genel tatil ücretleri yönünden hesaplanan miktarın 1/4 oranında indirim yapılarak fazla çalışma ücretinin 1422,84 TL, genel tatil ücretinin 782,45 TL olarak tespiti ile 1422,84 TL net fazla çalışma, 782,45 TL net genel tatil ücreti alacağının dava tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” ve “130,28 TL net ücret alacağının ıslah tarihi olan 14/07/2015 tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” şeklindeki bentlerin hükümden çıkarılarak yerine “Bilirkişi raporunda fazla çalışma ve genel tatil ücretleri yönünden hesaplanan miktarın 1/4 oranında indirim yapılarak fazla çalışma ücretinin 1422,84 TL,genel tatil ücretinin 782,45 TL olarak tespiti ile 1422,84 TL net fazla çalışma,782,45 TL net genel tatil ücreti alacağının dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” ve “130,28 TL net ücret alacağının ıslah tarihi olan 14/07/2015 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” bentlerinin eklenmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin de davacı tarafa yükletilmesine, 12.11.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.