Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/17486 E. 2017/9119 K. 19.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/17486
KARAR NO : 2017/9119
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı işverene ait …Ulaştırma Okulu ve Eğitim Merkez Komutanlığında 08.10.2012-05.02.2013 tarihleri arasında, değişen alt işverenlerin işçisi olarak, yemekhane ve mutfak hizmetleri işinde çalıştığını, son alt işveren … Gıda Ltd. Şti. tarafından işten haksız ve önelsiz olarak çıkarıldığını, aşçı olan davacının gerçekte 1.500,00 TL net maaş alması ve bordroda görünenden fazlasının elden ödenmesi için anlaşıldığını, bordroda gerçek ücretinin gösterilmediğini, 08.10.2012-05.02.2013 döneminde elden ödenmesi gereken maaşlarının ödenmediğini belirterek ihbar tazminatı ve ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunduklarını, davacının yüklenici firma işçisi olduğunu, bu nedenle kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, ödenmeyen ücret alacağı bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre,davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının ücret alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır. Dosyada bulunan davacıya ait 30.01.2013 tarihli ilgili makama yazılı dilekçe ile ücret alacağını talep ettiği, yine 14.03.2013 tarihli dilekçesinde 1.416,45 TL ücretinin ödenmesi durumunda çalıştığı döneme ait hiçbir alacağının kalmadığını belirttiği, belirtilen miktarın dosyada bulunan banka dekontuna göre davacıya ödendiği anlaşılmaktadır. Tüm bu dilekçeler ve ödeme belgesi dikkate alındığında davacının ücret alacağının bulunmadığının kabulü gereklidir. Hal böyle olunca ücret alacağının reddine karar verilmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.04.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.