Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/17446 E. 2018/23860 K. 07.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/17446
KARAR NO : 2018/23860
KARAR TARİHİ : 07.11.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işveren yanında 10.09.2003 tarihinden 05.09.2009 tarihine kadar muhasebeci olarak çalıştığını, iş akdinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları, 20 günlük ücret, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla mesai ile hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının devamsızlık yaptığını ve hakkında tutanak tutularak iş akdinin devamsızlık nedeni ile feshedildiğini, yıllık izinlerini kullandığını, bayram günlerinde çalışmadığını, fesih sebebine göre kıdem ve ihbar tazminatı almaya hak kazanmadığını, fazla çalışma yapmadığını, fazla çalışma yaptığı zaman ise karşılığı ücretin ödendiğini, haftada bir gün izin kullandığını, 2009 yılı Ağustos ayına ait 5 günlük alacağının bulunduğunu beyan ederek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar vermek gerekmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacıya ödenen aylık ücret miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı, davalı şirkette muhasebe elemanı olarak 1.350,00 TL ücret ile çalıştığını iddia etmiştir.
Mahkemece, Türkiye Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliği’ne yazılan müzekkereye verilen cevapta; bu konuda bir belirleme yapılamadığı açıklanmış, … Serbest Muhasebeci Mali Müşavirler Odası’na emsal ücretin tespiti için yazılan müzekkereye verilen yanıtta da; ücretin tespitinin bir takım işçilik vasıflarına bağlı olduğu açıklanmıştır. Tanıklardan sadece, davacı tanığı olarak dinlenen … “Hatırladığım kadarıyla 1000 TL nin üzerinde maaş almaktaydı.” diyerek ücret miktarı konusunda açıklamada bulunmuş, Mahkeme de davacı iddiası doğrultusunda, aylık ücretin 1.350,00 TL olduğunu kabul ederek hüküm tesis etmiştir.
Kural olarak ücretin miktarı ve ekleri gibi konularda ispat yükünün işçi üzerinde olduğu, ispat yükü üzerine düşen davacının mevcut haliyle 1.350,00 TL ücretle çalıştığını ispat edemediği, dinlenen davacı tanıklarından sadece bir tanesinin ücret miktarı noktasında beyanda bulunduğu, kaldı ki bu beyanın ücretin 1.350,00 TL kabulü için yeterli olamayacağı dikkate alındığında, dosya kapsamı itibari ile davacının net 1.000,00 TL ücret ile çalıştığı kabul edilerek, buna göre alacaklar hesaplanmalıdır. Mahkemece 1.350,00 TL ücrete göre yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.