Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/17340 E. 2018/24380 K. 14.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/17340
KARAR NO : 2018/24380
KARAR TARİHİ : 14.11.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş akdine haklı sebeple son verdiğini iddia ederek kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi ile 2013 Aralık ayı ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- 4857 sayılı Kanun’un 32/8 maddesinde, işçi ücreti alacaklarının beş yıllık özel bir zamanaşımı süresine tabi olduğu açıkça belirtilmiştir. Ancak bu Kanunun yürürlüğünden önce tazminat niteliğinde olmayan, ücret niteliği ağır basan işçilik alacakları ise mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 126/1 maddesi ve 01.07.2012 tarihinden sonra yürürlüğe giren 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 147. Maddesine göre 5 yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğu anlaşılmaktadır. Asgari geçim indirimi alacağının da 5 yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğu anlaşıldığından bu alacağın dava tarihi itibari ile 5 yıllık zamanaşımı süresine göre hesap edilerek sonuca gidilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm tesisi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.