YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/17247
KARAR NO : 2018/24252
KARAR TARİHİ : 13.11.2018
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı … tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı … dava dilekçesinde özetle müvekkilinin iş akdinin davalı şirket tarafından haksız olarak feshedildiğini ancak haksız fesih olmasına rağmen yasal alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve yıllık ücretli izin alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı … cevap dilekçesinde davacının iş akdinin feshinin haklı nedene dayandığını, davacının işyerinde amirlerine karşı geldiğini ve İdari İşler Amirine sözlü tacizde bulunarak küfrettiğini ve bu durumun ahlak ve iyi niyet kuralları ile bağdaşmadığını bu nedenle feshin müvekkili yönünden haklı nedene dayandığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davacı … temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun yıllık ücretli izin hakkı ve izin sürelerini düzenleyen 53. maddesinde işçilerin kıdemine göre hak edebilecekleri asgari izin süreleri belirlenmiştir. 4857 sayılı Yasanın 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Anılan yasa hükmü gereğince yıllık izin ücreti alacağının hak edilebilmesi için iş akdinin haksız olarak sonlandırılmasına gerek bulunmayıp iş akdinin herhangi bir şekilde sona ermesi halinde de davacı taraf işveren nezdinde yasal olarak hakedip de kullandırılmayan yıllık izin günleri karşılığı izin ücreti alacağına hak kazanmaktadır.
Somut olayda davacı yıllık izin ücreti talebinde bulunmuş ve Mahkemece iş adinin işveren tarafından feshinin haklı gerekçeye dayandığı kabul edilerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı talepleri ile birlikte yıllık izin ücreti alacağının da reddine karar verilmiştir. Ancak dava dosyasında yapılan bilirkişi incelemesi neticesinde düzenlenen 08.06.2015 havale tarihli bilirkişi raporunda davacının hizmet süresine göre 4857 sayılı yasanın 53. maddesine göre 28 gün izin hakkı bulunduğu, dosyaya sunulan belgelerden davacının 8 gün izin kullandığı tespit olunmakla hak ettiği ücretli izin süresinin 20 gün olduğu ve bunun da izin ücret olarak karşılığının brüt 1.049,08 TL olduğu belirlenmiştir. Bu nedenlerle iş akdi, işverence feshedilen davacının feshe bağlı ve yasal olarak hak kazandığı yıllık izin ücreti alacağının kabulüne karar vermek gerekirken aksi düşünce ile talebin reddine karar verilmesi hatalı olmuş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.11.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.