YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/17017
KARAR NO : 2017/5847
KARAR TARİHİ : 23.03.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı.
Davacı ile davalı arasındaki dava hakkında … Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 11.06.2014 tarihli ve 2013/242 esas, 2014/207 sayılı kararı, taraflarca temyizi üzerine Dairemizce 06.04.2016 tarihli ve 2015/15896 esas, 2016/10131 karar sayılı ilamı ile hükmün BOZULMASI karar verilmiş, taraflar vekilleri ve mahkemece kararın maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılması isteğinde bulunmuştur.
Maddi hatanın giderilmesi isteğini içeren dilekçe ve ekleri incelendi.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar, ve 09.05.1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtayca maddi hata sonucu verilen bir karara Mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtayın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Dosya kapsamına göre, bozma ilamının dava dosyası ile ilgili olmadığı, sehven başka bir dosyaya ait bozma ilamının bulunduğu anlaşıldığından Dairemizin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının maddi hataya dayanması sebebiyle ortadan kaldırılmasına karar verildi.
Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının davalı şirketin akaryakıt istasyonunda 11.03.2004 tarihinde pompacı olarak çalışmaya başlayıp 29.08.2013 tarihinde haklı bir gerekçe olmadan işten çıkarıldığını, iş sözleşmesinin feshine ilişkin yazılı belge verilmediği gibi haksız fesihten dolayı ihbar ve kıdem tazminatı da ödenmediğini, davacının iş yerinde günde iki vardiya halinde çalışıp 2 gün 12’şer saat, 3. gün 24 saat çalışıp nöbet bitiminde 24 saat dinlenip bu şekilde 4 hafta da 14 gün 12 saat, 7 gün 24 saat çalışıp, 7 gün 24 saat dinlendiğini,pazar günleri de dahil haftanın 7 günü bu şekilde çalıştığını,yıllık ücretli izinlerini kullanmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 29.08.2013 tarihinde …’e ait … plakalı dizel araca kurşunsuz benzin dolumu yaparak araçta arızaya sebep olduğu, araç sahibinin zararın giderilmesine yönelik isteğin davacıya iletilince davacının işyerini terk ettiği, bu durumun tanıkların da imzasını taşıyan tutanaklarla imza altına alındığı, davacının iş sözleşmesinin davalı tarafça feshedilmediği, işten çıkış nedeninin devamsızlık olduğu, fazla mesai iddiasının doğru olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak,yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır.Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı tanık beyanlarına göre davacının ayda on gün 12 saat 10 gün 24 saat çalıştığı, 10 gün de istirahatlı olduğu, buna göre davacının aylık 100 saat fazla mesai yaptığı belirtilerek hesaplama yapıldığı anlaşılmaktadır. Davalı tanık beyanlarına göre davacının iki gün 12 saat devamındaki sonraki gün 24 saat çalıştığı sonrasında 24 saat istirahat ettiği anlaşılmaktadır. Bu çalışma sistemine göre bilirkişinin fazla mesai süresine ilişkin hesaplaması hatalıdır. Yukarıda belirtilen çalışma sisteminde davacının ilk hafta 70 saat, ikinci hafta 56 saat, 3. ve 4. hafta 59,5 saat çalışacağı,buna göre haftalık ortalama 16,25 saat fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece yukarıda belirtilen şekilde fazla mesai süresinin kabul edilmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.03.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.