YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/16181
KARAR NO : 2018/23646
KARAR TARİHİ : 06.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, yıllık izin ücreti alacağı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, Mahkemece, davacının çalışma süresinin 30/03/2011-12/11/2013 tarihleri arasında iki yıl yedi ay oniki gün olduğunun kabul edilmesine göre, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 53. maddesi uyarınca hak kazanılan toplam yıllık izin süresi yirmisekiz gündür. Mahkemece, aksi yönde bireysel veya toplu iş sözleşmesi hükmü bulunmamasına rağmen, söz konusu çalışma süresi için işçinin yetmiş gün yıllık izin süresine hak kazandığının kabul edilmesi hatalıdır.
Diğer taraftan, davalı vekilinin delilleri arasında yemin deliline de dayandığı ve 11/08/2015 tarihli dilekçesinde, yıllık izin bakımından yemin teklifinde bulunduğu görülmektedir. Mahkemece, yıllık izinlerin kullanılıp kullanılmadığı bakımından yemin teklifinin dikkate alınmaması hatalıdır.
Yukarıda yazılı sebeplerden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.