Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/16065 E. 2018/22939 K. 23.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/16065
KARAR NO : 2018/22939
KARAR TARİHİ : 23.10.2018

MAHKEMESİ :… Mahkemesi

DAVA TÜRÜ :ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı … San. A.Ş.’nin pazarlama işlerini yapan… Paz. A.Ş.’nde 18.08.2008 tarihinden … akdinin haksız feshedildiği 20.03.2013 tarihine kadar çalıştığını, 01.10.2010 da satış lideri, 3/2012 tarihinde satış yöneticisi olduğunu beyanla, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili; davacının … Bisküvi A.Ş.’nin çalışanı olmadığını, diğer davalı şirket ile asıl işveren alt işveren ilişkisinin de bulunmadığını beyanla husumet ve zamanaşımı itirazında bulunmuş,… Paz. A.Ş adına ise davacının yönetici olup kendi mesaisini kendisinin belirlediğini, satış temsilcilerinin sahada çalıştıklarından yalnız ve serbest olduklarını, 7 gün çalıştığı iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, fazla çalışma karşılığının prim olarak ödendiğini, hafta tatili ve genel tatillerde çalışılmadığını, ödenmeyen işçilik alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık vardır.
Kural olarak prim fazla çalışmanın karşılığı değildir. Prim, çalışanı özendirici ve ödüllendirici bir ücret ödemesi olup işverence işçiye garanti edilmiş bir temel ücretin üzerine belirli bir usule bağlı olarak, çoğunlukla uygulamada belirlenen hedeflerin tutturulmasına bağlı olarak, ödenen ek bir ücrettir. Fazla çalışma ise, kural olarak 4857 sayılı Kanuna göre, kanunda yazılı şartlar çerçevesinde haftalık 45 saati aşan çalışmalardır. İşçi kanuni çalışma saatleri dışında çalışsa da çalışmasa da koşulları oluştuğunda söz konusu ek ücrete hak kazanacaktır. Bu durumda fazla mesai alacağından ödenen primlerin mahsubu doğru değildir. 4857 sayılı Kanunun 41. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, fazla çalışma saat ücreti, normal çalışma saat ücretinin yüzde elli fazlasıdır. İşçiye fazla çalışma yaptığı saatler için normal çalışma ücreti ödenmişse, sadece kalan yüzde elli kısmı ödenir. Bahşiş, yüzde usulü ya da parça başı ücret ödemesinin öngörüldüğü çalışma biçiminde, fazla çalışma ücretlerinin zamsız kısmının sabit ücret içerisinde ödendiği kabul edildiğinden, fazla çalışmalar, saat ücretinin %150 zamlı miktarına göre değil, sadece %50 zam nispetine göre hesaplanmalıdır.
Somut olayda, dosyadan anlaşılan davalı … yerindeki prim sistemine göre, davacının sabit ücret yanında, belirlenen hedefin tutturulması suretiyle prim aldığı, sistemin içeriğinin prim almak için daha fazla çalışılmasına yönelik olmadığı, sahada çalışılıp sonrasında ofise dönüldüğü ve işyerinde uygulanan mesai süresinin tamamlandığı anlaşılmaktadır.
Dairemiz uygulamasına göre belli bir hedefin tutturulması halinde prim ödenmesi durumunda fazla çalışma ücretinin sabit ücret üzerinden sadece % 50 zam nispetine göre hesaplanması ve ödenen primler mahsup edilmeden fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması gerekmektedir. Yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 23.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.