Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/15826 E. 2018/22969 K. 23.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/15826
KARAR NO : 2018/22969
KARAR TARİHİ : 23.10.2018

MAHKEMESİ :… Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde operasyon görevlisi olarak çalıştığını, … sözleşmesinin işverence haklı bir sebep olmadan feshedildiğini, davacının işe başladığından itibaren pazartesi-cumartesi günleri arasında olmak üzere haftada beş gün, bazen beş günden fazla çalıştığını, çalışma saatlerinin 08.00-22.00/23.00 saatleri arasında olduğunu ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ihale konusu … ile sınırlı sürede çalıştırıldığını, davacının bir kıım işçilik alacaklarının ödendiğini beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma alacağı bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı pazartesi-cumartesi günleri arasında haftada beş gün bazen beş günden fazla çalıştığını ileri sürerek fazla çalışma ücreti talep etmiştir. Mahkemece tanık beyanları doğrultusunda hazırlanan bilirkişi raporuna itibar edilerek fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının ayda 3 hafta, haftada 5 gün 08.00-18.00 saatleri arasında Cumartesi günleri 09.00-13.00 saatleri arasında çalışarak haftada 4 saat fazla mesai yaptığı, işlerin yoğun olduğu ayda 1 haftada ise hafta tatilinde de çalışarak, haftada 13 saat fazla mesai yaptığı sonucuna ulaşılmıştır. Buna göre, davacının her hafta cumartesi günü ve ayrıca ayda bir pazar günü çalıştığı kabul edilerek sonuca gidilmiş ise de, bu kabul şekli davacının beyanına ve dosya kapsamına uygun düşmemektedir. Davacının dava dilekçesinde bildirdiği çalışma düzenine göre, pazar günleri çalıştığının kabulü yerinde değildir. Ayrıca, dava dilekçesinde “pazartesi-cumartesi günleri arasında haftada beş gün çalışıldığı, çalışmanın bazen beş günden fazla olabildiği” ifade edildiğine göre, davacının her hafta cumartesi gününde çalıştığının kabulü de isabetsizdir. Bu itibarla, gerek davacının talebi gerekse tüm dosya kapsamına göre davacının pazar günlerinde çalışmadığı, ayda iki hafta cumartesi günü saat 09.00-13.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek, davacının çalışma süresi belirlenmeli ve buna göre fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda bir sonuca varılmalıdır. Hatalı hukuki değerlendirme yapılarak yazılı şekilde karar verilmesi yerinde olmayıp, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23/10/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.