YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/15821
KARAR NO : 2018/23062
KARAR TARİHİ : 24.10.2018

MAHKEMESİ :… Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 21.10.2001-08.11.2012 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde şoför olarak çalıştığını, … akdine yasanın 24/II-e maddesi gereğince tek taraflı olarak haklı nedenle son verdiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık ücretli izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında hesaplamaya esas alınan ücret konusunda ihtilaf olup, Mahkemece davacının bordroda yer alan fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile prim tahakkuklarının toplamından oluşan ücret üzerinden yapılan hesaplamanın hükme esas alındığı görülmüştür. Ancak davacının dava konusu taleplerinin hesabında esas alınacak çıplak brüt ücretin 1.053,23 TL olduğunun anlaşılması karşısında, hesaplamaların tespit edilen ücret üzerinden yapılması gerektiği anlaşılmıştır.
3- Bir diğer uyuşmazlık, davacıya ödendiği bildirilen fazla çalışma ücretlerinin belirlenmesi, mahsubu veya dışlanması konusundadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının toplam fazla çalışma alacağı belirlendikten sonra bu miktardan, fazla çalışma adı altında yapılan toplam ödemenin mahsup edildiği anlaşılmaktadır. Bu mahsup şekli doğru olmamıştır. Öncelikle ödemelerin dayanağının imzalı bordro olup olmadığı belirlenmeli, şayet imzalı bordroya göre ödendiği tespit edilen kısım var ise, bu kısmın ödendiği ay, fazla çalışma hesabında dışlanmalıdır. İmzalı bordro yerine sadece banka kayıtları ile ödendiği tespit edilen miktarlar yönünden ise, yapılan ödemenin ait olduğu ay tespit edilmek suretiyle, ödeme hangi aya ilişkin ise o aya ait hesaplamadan mahsup yoluna gidilmelidir. Bu husus gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, kararın bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.10.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.