Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/15684 E. 2018/22158 K. 15.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/15684
KARAR NO : 2018/22158
KARAR TARİHİ : 15.10.2018

MAHKEMESİ :… Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, … akdini emeklilik sebebi ile sona erdirdiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili, ücret ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bentlerin dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait alacağı bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı Kanun’un 59. maddesinde, … sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için … sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece davacının kıdemine göre 186 günlük ücretli yıllık izin hakkının bulunduğu, bunun 125 gününün kullandırıldığının davalı tarafça delillendirildiği ancak bakiye izinlerin kullandırıldığı yada ücretinin ödediğinin ispat yükümlülüğü yasa gereği davalıda olduğu halde, davacının bilirkişi raporunda hesaplaması yapıldığı üzere hak etmiş olduğu ve kullandırıldığı delillendirilemeyen 61 günlük yıllık izin ücretine hak kazandığı kabul edilerek karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının 78 gün izin kullandığının kabulü ile belgesi sunulmayan bakiye 108 gün izin hakkı olduğu tespit edilmiştir. Dosya içerisinde yıllık izin defter kaydı, bir kısım imzalı veya imzasız ücret bordrolarında yer alan yıllık izin kullanmaya ilişkin kayıtlar ile yıllık izne başlarken ücretinin ödendiğini gösterir bazı para makbuzlarının olduğu görülmüştür. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda tek tek hangi belgeler dikkate alınarak davacının kullandığı yıllık izinlerin tespit edildiği belirtilmediği gibi mahkemece bilirkişi raporuna göre davacının hak kazandığı yıllık izin ücretinin tespit edildiği belirtildiği halde 108 gün yerine 61 günlük yıllık izin ücretinin de hangi belgelere göre hüküm altına alındığı gerekçelendirilmemiştir. Yargılama süresince davacı tarafın dosyada yer alan yıllık izin belgelerine ilişkin imza itirazı olmadığı da gözetilmeli ve denetime elverişli bilirkişi raporu aldırılarak karar verilmelidir.
Mahkemece belirtilen hususlar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.