Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/15514 E. 2018/23885 K. 08.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/15514
KARAR NO : 2018/23885
KARAR TARİHİ : 08.11.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız nedenle feshedildiğini, işe iade davası açtıklarını ve Mahkemece davanın kabulüne karar verildiğini, kararın Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiğini, süresi için de işe başlatılma talebinde bulunulmasına rağmen davalı tarafından işe başlatılmadığı gibi bazı işçilik alacaklarının da ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Aynı ispat kuralları ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağı için de geçerlidir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı davalıya ait işyerinde 01.03.2010-17.02.2012 tarihleri arasında kasiyer olarak çalışmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının tanık beyanları ile 01.03.2010-17.02.2012 tarihleri arasında fazla çalışma yaptığını ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını ispatladığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Mahkemece de; bu bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulmuş ise de, yapılan araştırma yeterli değildir.
Davacının …,… haricindeki tanıklarının işyerinde çalışmadığı ve davacının çalışma düzeni hakkında da beyanda bulunmadıkları görülmektedir. Davacı tanıklarından …,…., beyanlarına göre işyerinde 2009-2010 yılları arasında çalışmışlardır. İşyerindeki çalışma düzenini bilmeyen tanıkların beyanlarına itibar edilemeyeceği gibi işyerinde çalışan tanıkların beyanlarına ise ancak davacı ile birlikte çalıştıkları süre ile sınırlı olarak itibar edilebilir.
Şu halde; Mahkemece, davacı tanıkları …,… ın işyerinde davacı ile birlikte çalıştıkları dönem belirlenmeden, beyanlarının tüm uyuşmazlık konusu dönem bakımından hükme esas alınması doğru bulunmamıştır. Adları belirtilen tanıkların davacı ile birlikte çalıştıkları dönem belirlenerek, bu dönem ile sınırlı olarak fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmalıdır.
Mahkemece bu husus gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.