Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/1532 E. 2017/1388 K. 07.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/1532
KARAR NO : 2017/1388
KARAR TARİHİ : 07.02.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin yıllık izin ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 25.03.2015 tarihli ilamıyla bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyma kararı verilerek devam edilen yargılama neticesinde, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, davacının iş sözleşmesi 05.01.2009 tarihinde sona ermiştir. Dava, 23.05.2013 tarihinde açılmış, 21.05.2014 harçlandırma tarihli dilekçeyle ise ıslah edilmiştir. Islaha karşı süresinde zamanaşımı def’inin ileri sürüldüğü ve zamanaşımı süresinin beş yıl olduğu da nazara alındığında, ıslah yoluyla artırılan miktar zamanaşımına uğramıştır. Bu halde, yıllık izin ücreti alacağının, sadece dava dilekçesinde talep edilen 10,00 TL tutarında hüküm altına alınması gerekirken, ıslaha karşı zamanaşımı savunmasının nazara alınmadan 3.790,28 TL tutarında hüküm altına alınması hatalı olmuştur. Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nce tesis edilen bozma ilamında bu yöne ilişkin bir bozma sebebinin bulunmamasının ise maddi hataya dayalı olduğu anlaşılmaktadır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 04.02.1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar ve 09.05.1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtayca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtayın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür. Anılan sebeplerle, yıllık izin ücreti alacağı 10,00 TL tutarında hüküm altına alınmalı ve fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmelidir.
Yukarıda yazılı sebepten, kararın bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.