YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/15205
KARAR NO : 2018/28002
KARAR TARİHİ : 24.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı nezdinde 20.04.2000-20.03.2013 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin davalı tarafça bildirimsiz ve haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücretlerinin hesabı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı, davalı nezdinde kepçe operatörü olarak çalışırken yasal çalışma süresinin üzerinde mesai yaptırıldığını, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştırıldığını iddia etmiş, Mahkemece de davacının iddiası yerinde görülerek söz konusu talepleri kabul edilmiştir.
Dosyaya bir kısmı imzalı, bir kısmı ise imzasız ücret bordroları ile maaş alacak dekontları sunulmuş olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu belgelerin değerlendirilmediği anlaşılmıştır. Buna göre, hesaplama dönemine ilişkin sunulan bordrolar incelenmeli, imzalı olup tahakkuk içeren dönemler hesaplamada dışlanmalı, imzasız olduğu halde tahakkuk içeren bordrolar ise sunulan banka kadına göre ödenmişse hesaplamada ilgili alacaktan mahsup edilmelidir.
Diğer yandan, tanık beyanlarına göre davacının 1 hafta 6 gün, diğer hafta 7 gün mesai yaparak, 6 gün çalıştığı dönem için haftalık 12 saat, 7 gün çalıştığı dönem için haftalık 14 saat fazla mesai yaptığı ve bir haftada ortalama 13 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiş ise de, belirlenen fazla çalışma saatlerinin ortalamasının alınması hatalı olmuştur. Her hafta için ayrı ayrı fazla çalışma alacağının hesaplanması gerekir.
Mahkemece bu hususlar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.