Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/15200 E. 2018/24401 K. 14.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/15200
KARAR NO : 2018/24401
KARAR TARİHİ : 14.11.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi(Müstemir Yetkili)
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 14.03.2011-13.03.2013 tarihleri arasında güvenlik görevlisi olarak davalı şirket nezdinde aralıksız çalıştığını ve davalı şirketin … İl Müdürlüğü’ nün alt işvereni olduğunu, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini beyan ederek kıdem tazminatı, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının … İl Müdürlüğü’nde çalışmasının devam ettiğini beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı her iki taraf vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının iş sözleşmesinin sona erip ermediği ve buna bağlı olarak davacının feshe bağlı alacaklardan kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı, dava dilekçesinde 13.03.2013 günü işten çıkartıldığını iddia ederek işbu davayı açmış, kıdem, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, çalışmanın 13.03.2013 günü sona erdiği kabul edilerek kıdem tazminatı hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davalı alt işverenin ihale süresinin sona ermesinden sonra davacının yeni firmada 14.03.2013 tarihi itibari ile çalışmaya devam ettiği anlaşılmaktadır. Alt işveren işçisinin ihaleyi alan yeni işveren nezdinde çalışmaya devam etmesi işyerinin devri olarak kabul edilmektedir. İşyeri devri ise, iş sözleşmesinin feshi için geçerli bir sebep olmadığı gibi sözleşmeyi sona erdiren bir olgu da değildir. Davacının çalışmasının ihaleyi üstlenen yeni alt işveren nezdinde devam ettiği sabit olup, ortada bir fesih olmadığından feshe bağlı alacaklardan kıdem tazminatının reddi yerine hatalı değerlendirme ile kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
3-Fazla çalışma ücretinin hesabı noktasında da uyuşmazlık olup, tanık beyanlarına göre davacının 12 saat çalışma 24 saat dinlenme esasına göre çalıştığı sabittir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının ilk hafta 4 gün, ikinci hafta 5 gün çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de, bu çalışma sistemine göre davacının ilk hafta 4 gün, ikinci hafta 3 gün çalışma yaptığının kabul edilmesi gerekir.
Sonuç : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 14.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.