Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/14980 E. 2018/21531 K. 09.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/14980
KARAR NO : 2018/21531
KARAR TARİHİ : 09.10.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 2007 tarihinden itibaren üretim şefi olarak görev yaptığını, iş akdinin haklı neden olmaksızın 24.06.2014 tarihinde feshedildiğini beyanla, fazla çalışma ,genel tatil ve hafta tatili ücret alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı definde bulunmuş ve davacının alacak iddialarının yersiz olduğunu beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalı taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ücret alacağının belirlenmesi hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
Davacı, işyerinde 08.00-18.00 saatleri arasında haftanın 6 günü çalıştığını, arıza ve problem olduğunda haftada 3-4 gün arıza giderilinceye kadar ayrıca çalıştığını ileri sürmüştür.
Davalı ise, davacının çalışma saatlerinin 08:30-16.30 saatleri arası olduğunu, işyerinde 3 vardiya halinde çalışıldığını, fazla çalışma yapılmadığını savunmuştur.
Mahkemece, dosya bilirkişiye tevdi edilerek dava konusu alacak kalemlerinin tespiti için rapor tanzim ettirilmiş olup, 05.01.2015 tarihli kök raporda davacının haftalık 12 saat fazla çalışma yaptığı tespiti ile fazla çalışma ücret alacağı 87.050,59-TL olarak hesap edilmiş, 01.06.2015 tarihli ek raporda ise, davalı tarafça 2013 yılına ilişkin sunulan işe giriş ve çıkış çizelgeleri dikkate alınarak yapılan hesaplama ile 69.060,75 TL olarak belirlenmiştir. Buna karşın Mahkemece bilirkişi tarafından tespit edilen tutarlara göre karar verilmemiş, hesaplamalar re’sen yapılmıştır. Gerekçeli kararda her ne kadar; ”bilirkişi tarafından hesaplanan dava tarihi itibariyle zamanaşımına uğramayan fazla mesai çalışma ücretinden, ıslah tarihi itibariyle zamanaşımına uğrayan kısmın re’sen dışlandıktan sonra ve davacının ayda 12 saat fazla mesai çalışması yaptığına dair davacının kendisi gibi dava açan tanık beyanları dışındaki beyanlar, dosya kapsamı ve belgeye dayalı 2013 yılı ortalaması da göz önünde bulundurularak alacağın tespit edildiği ” belirtilmiş ise de, kararda yapılan mevcut açıklama Mahkeme tarafından 12.415,88-TL olarak hükmedilen bu alacağın nasıl hesaplandığının belirlenebilmesi için yeterli bulunmamaktadır. Denetime açık hesaplama yapılarak, yahut denetime açık bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması lüzumu nedeniyle kararın bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.