Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/14519 E. 2018/20774 K. 02.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/14519
KARAR NO : 2018/20774
KARAR TARİHİ : 02.10.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, davalı işyerinde 1998 yılından beri çalıştığını, iş akdinin haklı neden olmaksızın 16.12.2011 tarihinde feshedildiğini, fesih tarihinde bir kısım kıdem ve ihbar tazminatının ödendiğini, davalı aleyhine açtığı işe iade davasının kabul edilerek kesinleştiğini, davalıya süresinde başvurduğu halde işe başlatılmadığını, dört aylık boşta geçen süre ücreti ile beş aylık işe başlatmama tazminatı tutarının ödendiğini, ancak ücretinin ‘Euro’ üzerinden belirlendiğininden Merkez Bankasının efektif alış kuru üzerinden Türk Lirasına çevrilmesi gerekmesine karşın davalının kuru sabitlediği iddiası ile güncel kurlar üzerinden ödeme yapmadığını, hizmet süresinin belirlenmesinde ilave dört aylık sürenin hesaba katılmadığını ileri sürerek, fark tazminatları ve ücret alacakları ile davalıya gönderdiği ihtarname masrafına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, tüm işçiler için ücret ödemelerinde 2009/Ocak ayından itibaren kurun sabitlenerek 1 Euro=1.60-TL sabit kur üzerinden ödemelerin yapıldığını, davacının alacak iddiasının haksız olduğunu beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının daha önce dava dışı … Nişasta ve Kimya AŞ. işçisi olarak çalışmakta iken, işyerinin davalı … Nişasta ve Kimya San ve Ticaret AŞ.’ye (eski ünvanı … Kimya AŞ.) devredildiği, dosyadaki belge ve bilgilerden anlaşılmaktadır. İşyeri devrinin gerçekleşmesinden önce, dava dışı … ve Kimya AŞ. ile davacı arasında yapılan 11.11.2004 tarihli fesih mutabakat belgesi ile iş sözleşmesinin karşılıklı olarak feshedildiği, akabinde davacının kıdem, ihbar tazminatları ile yıllık izin ücretinin ödeneceğinin kararlaştırıldığı ve tarafların birbirini ibra ettikleri görülmektedir.
İşyerinin devri sonrasında davacı 19.08.2005 tarihinden itibaren bu defa davalı … Nişasta ve Kimya San ve Ticaret A.Ş.’de çalışmaya başlamış, iş sözleşmesi işveren tarafından haklı neden olmaksızın 16.12.2011 tarihinde feshedilmiştir.
Mahkemece hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda davacının yıllık izin alacaklarının belirlenmesi bakımından devirden önceki çalışma süresi de dikkate alınmıştır. Oysa, İş Kanunu’nun 6. maddesi uyarınca devir tarihi itibariyle devam eden bir hizmet sözleşmesi söz konusu değildir. Diğer yandan İş Kanunu 54. maddesinde aynı işverenin bir veya çeşitli işyerlerinde çalıştıkları sürelerin birleştirilmesini öngören hükmünde somut olaya uygulanması imkanı bulunmamaktadır. Zira, devir öncesi ve sonrasında olmak üzere iki farklı işveren söz konusudur. Hal böyle olunca yıllık izin alacağının belirlenmesinde sadece devir sonrası çalışılan veya çalışılmış sayılan sürelerin gözönünde bulundurulması lüzumu olup, yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı tarafça davalıya gönderilmiş olan … 4.Noterliği’nin 25.10.2013 tarih, 7382 yevmiye numaralı ihtarnamesine ilişkin 104,79 TL masraf tutarının davalıdan alınması talebi nedeniyle Mahkemece bu yönde karar verilmesi isabetli ise de, davacının keşide ettiği ihtara ilişkin masraf bir yargılama gideri olduğu halde, ayrı bir alacak kalemi gibi hüküm altına alınması hatalı olup, bu husus da bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 02.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.