YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/14145
KARAR NO : 2018/20211
KARAR TARİHİ : 26.09.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının fazla mesai ücretlerinin ödenmediği, davacıya şirkette genel olarak yapılan zam oranının altında zam yapıldığı, davalı işverenin işçiyi gözetme borcuna aykırı davrandığı gerekçesiyle iş akdinin davacı tarafından haklı olarak feshedildiğini beyan ederek ödenmeyen işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının feshinin haksız olduğunu, alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı temyizi yönünden;
Taraflar arasında fazla çalışma ücreti üzerinden yapılan indirim konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin fazla çalışma ve tatil alacaklarından indirim yapılması konusunda yasal bir düzenleme bulunmamaktadır. Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Bu indirim, dosyadaki delillerin durumu ve niteliğine göre yapılması gerekli uygun bir indirimdir. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline, işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma ücreti miktarına göre takdir edilmelidir.
Somut olayda, davacı taraf davalı işyerinde fazla çalışma yaptığını iddia ederek fazla çalışma ücreti talebinde bulunmuş, Mahkemece puantaj kayıtlarının bulunduğu dönemde puantaj kayıtlarına göre, kayıtların olmadığı dönemde ise tanık beyanlarına göre fazla çalışma ücret alacağı %50 indirim yapılarak kabul edilmiştir.
Her ne kadar Mahkemece takdiri delil niteliğindeki tanık beyanlarına dayanılarak hesaplanan fazla çalışma ücretinden indirim yapılması yerinde ise de, puantaj kayıtlarına dayanılarak hesaplanan dönem için takdiri indirim yapılması hatalı olmuştur. Dosyadaki delil durumu dikkate alındığında % 50 oranında yapılan indirim de fahiş miktardadır. Mahkemece, davacının işyerinde yaptığı işin niteliğine, çalışma süresine ve hesaplanan fazla çalışma ücreti miktarına göre tanık beyanları ile hesaplanan dönem için % 30’dan aşağı olmamak üzere uygun bir indirim yapılarak söz konusu alacak hüküm altına alınmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
3- Davalı temyizi yönünden;
Taraflar arasında davacının fazla mesai ücret alacağının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı, ıslaha karşı ileri sürülen zamanaşımı itirazının değerlendirilmesinin gerekip gerekmediği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davalı tarafın, davacının ıslah dilekçesine karşı kanuni süresi içerisinde zamanaşımı itirazında bulunduğu anlaşılmış olup, davacının hak kazandığı fazla mesai ücret alacağının yöntemine uygun biçimde ileri sürülen ıslaha karşı zamanaşımı itirazı değerlendirilerek belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.