Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2017/1413 E. 2017/3403 K. 23.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/1413
KARAR NO : 2017/3403
KARAR TARİHİ : 23.02.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı … vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda karar verilmiş olmasına göre davalı … vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece bozma ilamına uyularak yıllık izin alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak bozma ilamında toplam 14 günlük yıllık izin süresininde Mahkemece belirlenen yıllık izin süresinden mahsup edilerek yıllık izin alacağının hüküm altına alınması belirtilmiş olmasına rağmen yıllık izin alacağı hatalı olarak tespit edilmiştir. Bozma öncesi bilirkişi raporunda belirtilen 29 günlük yıllık izin alacağından bozma ilamında davacının kullandığı tespit edilen 14 günün mahsubu ile bakiye 15 günlük kullanmadığı yıllık izin süresinin bulunduğu, davacının son günlük ücretine göre yıllık izin alacağının 618,75 TL olduğu anlaşılmakla Mahkemece hüküm altına alınan yıllık izin alacağı hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyize konu olan kararın hüküm kısmında yer alan “1.031,25 TL yıllık izin ücretinin 100,00 TL’sinin dava tarihinden, geriye kalan 931,25 TL’sinin ıslah tarihi olan 02.02.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, davalılardan müştereken alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin hükümden çıkarılarak yerine “618,75 TL yıllık izin ücretinin 100,00 TL’sinin dava tarihinden, geriye kalan 518,75 TL’sinin ıslah tarihi olan 02.02.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken alınarak davacıya verilmesine,” fıkrasının eklenmesi suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.