YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/12473
KARAR NO : 2018/17321
KARAR TARİHİ : 09.07.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 02.01.2000-31.03.2013 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, davalı … Tic. A.Ş.’nin asıl işveren, diğer davalı … Tic. Ltd. Şti.’nin alt işveren olduğunu, iş akdinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı … San. ve Tic. A.Ş. vekili davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Diğer davalı cevap dilekçesi vermemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların tüm davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı aylık 1.350,00 TL net ücretle çalıştığını iddia etmiştir. Dosyaya ücret bordrosu sunulmamıştır. Mahkemece, ticaret odasından emsal ücret araştırması yapılmış, gelen cevapta asgari ücret ile 1400,00 TL arasında alabileceği belirtilmiş, davacı tanığı davacının ücretinin 1.250,00 TL olduğunu beyan etmiştir. Mahkemece, asgari ücret esas alınarak yapılan hesaplamaya itibar edilmiştir. Yapılan emsal ücret araştırması yetersiz olup davacının meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili meslek odalarından ve diğer kuruluşlardan yapılacak emsal ücret araştırması ve Türkiye İstatistik Kurumu’nun resmi internet sitesindeki “kazanç bilgisi sorgulama” kısmındaki bilgiler dikkate alınarak araştırma genişletilmeli ve dosya kapsamındaki tüm deliller bir arada değerlendirilerek, aylık ücret miktarı noktasındaki uyuşmazlık çözümlenmelidir.
3-Belirtilmesi gereken diğer bir hususta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dava dilekçesinde dini bayramlarda ilk üç gün çalışılmadığı beyan edildiğinden taleple bağlı kalınarak sadece kurban bayramlarında bir gün ve resmi bayramların tamamında çalışıldığı kabul edilerek genel tatil ücreti alacağı hesaplanmıştır.
Genel tatil günleri, 1 Ocak, 23 Nisan, 19 Mayıs, 30 Ağustos günleri ile Arefe günü saat 13.00’de başlanan üçbuçuk günlük Ramazan Bayramı ve Arefe günü saat 13.00’de başlayan dörtbuçuk günlük Kurban Bayramı günlerinden oluşur. Ulusal bayram günü 28 Ekim saat 13.00’den itibaren başlayan 29 Ekim günü de devam eden birbuçuk gündür. 2429 sayılı Kanun’un, 5892 sayılı Kanunla değişik 2. maddesi uyarınca da, 1 Mayıs genel tatil günüdür.
Dosya içeriğine göre, davacı tanıklarının dini bayramlarda arefe günlerinde davalı işyerinde çalışma olup olmadığı konusunda beyanları bulunmamaktadır. Bu durumda davacının dini bayramlarda arefe günlerinde çalışıp çalışmadığının tespiti için davacı tanıkları yeniden dinlenerek sounucuna göre ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı konusunda karar verilmelidir.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 09.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.