Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/9239 E. 2019/347 K. 09.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/9239
KARAR NO : 2019/347
KARAR TARİHİ : 09.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem tazminatı ve fazla mesai alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalının Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Somut olayda; davacı taraf fazla mesai alacağını kanıtlamak bakımından tanık dinletmiştir. Dinlenen tanıklar davacının dava konusu banka işyerinde haftanın 5 günü genel olarak 08.00 – 22.00 saatleri arasında, Cumartesi günleri de 10.00 – 18.00 saatleri arasında çalıştıklarını açıklamışlardır. Mahkemece, alınan bilirkişi raporunda 2013 yılı için davacı tanıklarının beyanları esas alınarak haftanın 5 günü 08.30 – 20.30 saatleri, Cumartesi günleri ise bir hafta çalışılıp bir hafta çalışılmadığı ve bugünlerde 10.00 – 16.30 saatleri arasında çalışma yapıldığı belirtilerek fazla mesai alacağı hesaplanmış, 2013 yılı öncesi dönem için ise şubenin açılış ve kapanış saatlerine ilişkin emniyet kayıtları değerlendirilerek fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Mahkemece, 2013 yılı öncesi döneme ilişkin hesaplamanın emniyet müdürlüğü kayıtlarına dayandığı gerekçesiyle herhangi bir indirim yapılmamıştır.
Dosyada mevcut emniyet kayıtlarına göre şubenin açılış ve kapanış saatlerinin genel olarak 08.00 – 08.30 ve 19.00 – 19.30 saatleri arası olduğu ve bazen Cumartesi günleri de açık olduğunun belirtildiği görülmektedir. Belirtmek gerekir ki; emniyet kayıtlarına göre davalı bankanın açılış ve kapanış saatleri davacının mesai saatlerine ilişkin değildir. Öte yandan, dinlenilen tanık beyanlarının da şubenin açılış ve kapanış saatlerini gösteren emniyet kayıtları ile uyumlu olduğu söylenemez. Bu durumda, gerekirse davacıya ilişkin bilgisayar açılış – kapanış kayıtları da getirtilerek emniyet kayıtları ile tanık beyanları arasındaki çelişki yönünden gerekirse tanıklar yeniden dinlenmek suretiyle mesai saatleri yeniden belirlenmeli, sonucuna göre fazla mesai alacağı ve kıdem tazminatı hakkında karar verilmelidir.
Eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.