YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/7475
KARAR NO : 2018/27074
KARAR TARİHİ : 13.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili; davacının davalı kurumda formen daimi işçi kadrosunda çalışmakta iken 2010 yılında …/Edremit Orman İşletme Müdürlüğünden … İşletme Müdürlüğüne tayin olduğunu, … Orman İşletme Müdürlüğünden 25/06/2013 itibaren 3.Dönem Toplu İş Sözleşmesinin 34.maddesi gereğince 1 ay süreyle … OİM ne geçici ve harcırahsız görevlendirme yoluyla gönderildiğini, … Orman Bölge Müdürlüğünün 25/07/2013 tarihli kararı ile sürenin uzatıldığını, bu sefer tarihin belirtilmediğini, sadece üst disiplin kurulu kararı gelinceye kadar denildiğini, bu durumun 11/09/2013 tarihine kadar sürdüğünü, yine 2013 yılında …’dan tayin yoluyla … … OİM ne görevlendirildiğini, 28/05/2014 tarihinden itibaren de … OİM ne 3 ay süreyle harcırahsız ve yolluksuz geçici görevlendirildiğini, geçici görevlendirme süresi bitmeden de tayin yoluyla … OİM de görevlendirildiğini, hali hazırda burada çalıştığını, Müvekkilinin …’a ve …’den …’e tayin olurken tayin yolluklarını alamadığını, yine …’dan …’e ve …’den …’e yapılan geçici görevlendirilmelerinde yurt için geçici görev yolluklarını alamadığını, müvekkilinin toplu iş sözleşmesine tabi bir işçi olduğunu, işçilere ödenecek yolluklara dair 3.ve 4.dönem Toplu İş Sözleşmelerinin 34. maddelerinde herhangi bir aleyhe hüküm olmadığını, hükme aykırı durum olmadığına göre yolluğun ödenmesi gerektiğini, müvekkilinin davalı kuruma yazılı başvuruda bulunmasına rağmen her iki başvurusunun da reddedildiğini, davalı kurumun ödememe gerekçesi olarak müvekkilden imzalı beyan aldığını savunacak olur ise kurumun yolluk ve harcırah istenmediğine dair yazı almadan taleplere olumlu yanıt vermediğini, doğmamış haktan önceden vazgeçilemeyeceği, ayrıca işyeri nakilleri sırasında müvekkilinin kadrosunun kaybettirildiğini, toplu iş sözleşmesinin ilgili hükümlerine göre nakiller sebebiyle işçinin kadrosunda bir değişiklik yapılamayacağı gibi maaşında da bir azalmaya gidilemeyeceğini öne sürerek her bir tayin yolluğunun tayin tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, yine müvekkilinin kadrosunun kaybettirilmesi nedeniyle maaşındaki azalmaların aylar itibariyle hesaplanarak davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının … … ‘den … …’e 28.5.2014 tarihinde geçici görevlendirilmesi nedeniyle yurt içi geçici görev yolluğu alıp alamayacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
6245 Sayılı Kanun’un 14. maddesinde kuruma ait bir vazifenin ifası maksadiyle muvekkaten yurt içinde veya dışında başka bir yere gönderilenlere geçici görev yolluğu verilebileceği düzenlenmiş olup, aynı Kanun’un 42. maddesinde ise geçici görev yolluğunun verilebileceği azami süre düzenlenmiştir. Buna göre, Geçici bir görev ile başka bir yere gönderilenlere, görev mahalline varış tarihinden itibaren bu Kanuna göre verilen gündelikler:
a. Yurtiçinde bir yıllık dönem zarfında aynı yerde, aynı iş için ve aynı şahsa 180 günden fazla verilemez. İlk 90 gün için tam, takibeden 90 gün için 2/3 oranında ödenir.
b. Yurtdışında ilk 180 gün tam ve müteakip günler için 2/3 oranında ödenir.
Geçici görevlendirmelerde meydana gelecek ara vermeler bu müddetleri veya gündelik miktarını artırmaya neden olamaz.
Geçici görevlendirme tarihinde işyerinde yürürlükte bulunan Toplu İş Sözleşmesinin 34. maddesinde ise 6245 sayılı Kanun’a atıfta bulunulmuştur.
Dosya kapsamında bulunan belgeler incelendiğinde, davacının … …’e 28.05.2014 tarihinde geçici görevlendirildiği, geçici görevlendirmeyi davacının talep ettiği, hatta geçici görevlendirme nedeniyle harcırah istemediğine dair de dilekçe verdiği, geçici görevlendirildiği bu yere 16.07.2014 tarihinde ise naklen tayin olduğu anlaşılmıştır. Dolayısıyla davacının daimi olarak atanmak istediği yere öncelikle geçici görevlendirme talebinde bulunduğu, geçici görevlendirmenin işletmeden kaynaklanan bir ihtiyaçtan değil davacının isteminden kaynaklandığı, bu durumda 6245 sayılı Kanun’un 14. ve 42. maddelerine göre geçici görev yolluğuna hak kazanamayacağı sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenler, davacının … … ‘den … …’e 28.5.2014 tarihinde geçici görevlendirilmesi nedeniyle yurt içi geçici görev yolluğu isteminin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Hüküm altına alınan alacak miktarının net mi yoksa brüt mü olduğunun hüküm yerinde belirtilmemesi de infazda tereddüt yaratır mahiyette bulunduğundan hatalı bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 13.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi