Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/6989 E. 2019/1494 K. 21.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/6989
KARAR NO : 2019/1494
KARAR TARİHİ : 21.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ödenmeyen fazla çalışma, yıllık izin ile hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, husumet yöneltilemeyeceğini, alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının ücret alacağının bulunmadığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacının fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ücret alacağı ve hafta tatili ücret alacağının reddine; izin alacağının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin izin alacağının bulunup bulunmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının çalışma süresine göre kullandığı izinlerin mahsubu sonucu 206 gün izin alacağı bulunduğu ancak davacının dava dilekçesinde 45 gün izin alacağını talep etmesi sebebi ile taleple bağlılık ilkesi gereği 45 gün izin alacağı 3.294,00 TL olarak hesaplanmıştır. Mahkeme gerekçeli kararında; davacı hesabına taksitler halinde yatırılan paranın ilk taksitinin kıdem tazminatına mahsubu, son olarak yatırılan 14.869,00 TL’nin 2.804,94 TL’lik kısmının yıllık izin ücreti alacağına mahsubu gerektiği belirtilerek davacının yıllık izin ücreti alacağının dava tarihinden sonra 19/12/2014 tarihinde ödendiği bu sebeple bakiye yıllık izin ücreti alacağının bürüt 83,19-TL (bürüt 3.210,81-TL mahsup edildiğinde) olduğu belirtilmiştir. Mahkeme gerekçeli kararı izin alacağı yönünden denetlenememektedir. Keza hem davacı ve hem davalı vekili tarafından ek rapor alınması istendiği halde mahkemece bu itirazlar da dikkate alınmamıştır. Bu sebeple denetime açık, değerlendirme ve hesaplamalar içeren ek bilirkişi raporu alınmak sureti ile davacının izin alacağı bulunup bulunmadığı, bu alacağın davalı tarafından ödenip ödenmediği tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 21.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.