YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/68
KARAR NO : 2018/24965
KARAR TARİHİ : 21.11.2018
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde duruşmalı olarak davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 369. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait Ispartalılar Konağı isimli işyerinde iki dönem olacak şekilde 13/08/2008-05/06/2009; 02/06/2012-31/10/2013 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işeveren tarafından haksız feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile birkısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacı tarafın kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin hesaplanarak kendisine bildirildiğini ancak ekonomik nedenlerden dolayı henüz ödenemediğini, diğer talep konusu alacaklara ise hak kazanılmadığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yaptığı kabul edilen kabul edilen çalışma döneminin hesaplanması hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı davalıya ait işletmede iki dönem 13/08/2008-05/06/2009; 02/06/2012-31/10/2013 tarihleri arasında aşçı olarak çalışmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla çalışmanın hesabında, davacının ilk dönem çalışmasının ıslah zamanaşımına uğradığı kabul edilerek, ikinci dönem çalışması olan 02/06/2012-31/10/2013 tarihleri esas alınmış olup, bu dönemde davacının yıllık izin kullandığı anlaşılan iki hafta da düşülmek suretiyle netice itibariyle 72 hafta üzerinden hesaplama yapılmıştır. Ancak yapılan hesaplama hatalı olmuştur. Nitekim, hesaplamaya esas alınan 02/06/2012-31/10/2013 tarihleri arasındaki davacının ikinci dönem çalışması toplam 70 hafta olup, davacının yıllık izin kullandığı anlaşılan iki hafta düşüldüğünde toplamda 68 hafta üzerinden hesaplama yapılması gerekmektedir. Hükme esas rpaor bu sebeple hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, brüt tutarda hesaplanmış, davacıya yapılan net 150,00 TL’lik ödeme ise söz konusu brüt tutardan mahsup edilerek bakiye alacağın brüt 652,88 TL olduğu mütalaa edilmiştir. Mahkemece de, söz konusu tutar hüküm altına alınmıştır. Ancak, brüt tutardaki miktardan, net tutardaki ödemenin düşülmesi suretiyle, mahsup işlemi hatalı uygulanmıştır. Mahsup işleminde, her iki miktarın da aynı cinsten (brüt ya da net ) olması gerektiğine dikkat edilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.