YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/6722
KARAR NO : 2019/4146
KARAR TARİHİ : 25.02.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının davalı iş yerinde 14/02/2006-13/11/2009 tarihleri arasında çalıştığını davacının çalıştığı süre içerisinde 2 maaş tutarında ikramiye alacağının ödenmediğini beyanla bakiye ikramiye alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının davalı işverene karşı açtığı işe iade davasının kabulüne dair verilen kararın Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 26/10/2009 günlü kararı ile onanarak kesinleştiği, davacının işe iade davası sonucunda davalı işverenliğe noter aracılığı ile yaptığı başvuru göz önüne alındığında davacının talebinin 16/10/2015 tarihli bilirkişi raporunda hesaplanan miktar bakımından kısmen yerinde olduğu gerekçeleri ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1)Davacı Temyizi Yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre Mahkemece reddedilen ve temyize konu edilen miktar karar tarihi itibari ile 2.080,00 TL kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE,
2)Davalı Temyizi Yönünden;
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda davacı vekili dava dilekçesinde açıkça fesih tarihine kadar olan ikramiye alacağını talep etmiştir. Dava dilekçesinde işe iade sonrası boşta geçen 4 aylık süreye yönelik bir talepte bulunmadığı gibi, işe iade dosyasına da delil olarak dayanmamıştır. Mahkemece alınan bilirkişi raporunda da davacının iş akdinin fesih tarihinde ödenmeyen ikramiye alacağının bulunmadığı belirtilmiştir. Tüm bu nedenlerle taleple bağlı kalınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, talep aşılmak sureti ile işe iade kararında belirtilen 4 aylık boşta geçen süreye ilişkin ücret alacaklarının değerlendirilmesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 25/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.