YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4645
KARAR NO : 2019/2939
KARAR TARİHİ : 11.02.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiş, davalılardan …Özel Güvenlik Hizm. Ltd. Şti. ve Has Özel Güv. Dan. Eğt. Alarm Cihazları ve Sist. Tic. Ltd. Şti. vekili tarafından duruşma talep edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili işçinin fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, ara dinlenme süresinin kullandırılmdığını, ücretlerin zamanında ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, servis imkanı ve yol ücreti verilmediğini, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile izin, fazla çalışma ücret alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Kurum vekili, ihale makamı olduğunu, husumet yönünden davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Diğer davalı şirketlerin vekilleri ise davacının maaşının düzenli şekilde ödendiğini, yıllık izinlerin kullandırıldığını, davacıya yol ve yemek ücreti ödenerek bordroya yansıtıldığını, davacının iddialarının asılsız olduğunu, herhangi bir alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.

Temyiz:
Karar, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının yıllık izin ücreti uyuşmazlık sebebidir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda 09.07.2012- 18.08.2014 tarihleri arasında işyerinde çalışan davacının iki yıl çalışması karşılığı 28 gün izin alacağına hak kazandığı; işyeri kayıtlarına göre 14 gün izin kullanıldığının tespit edildiği, bakiye 14 gün izin süresine ilişkin ücret tutarının hesaplandığı belirtildiği halde 14 gün yerine 28 gün yazılmak sureti ile hesap hatası yapılarak izin alacağının tüm çalışma dönemine ilişkin hesaplandığı anlaşılmaktadır. Her ne kadar Mahkemece hatalı hesaplama üzerinden izin alacağı kabul edilmiş ise de; belirtilen hesap hatası düzeltilerek, yıllık izin ücreti alacağı miktarının yeniden hesaplanması gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 11.02.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.