Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/4311 E. 2019/1164 K. 17.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4311
KARAR NO : 2019/1164
KARAR TARİHİ : 17.01.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 2005 yılı Mart ayında çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı neden olmaksızın feshedildiği 22/04/2013 tarihine kadar işyerinde çalıştığını beyanla fazla mesai, genel tatil ve kötüniyet tazminatı alacaklarını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının fazla mesai yönünden iddia ettiği süre ve saatlerde çalışması olmadığını ve yaptığı çalışmaların karşılığı olarak hak ettiği tüm parasal haklarının ödendiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, fazla çalışmanın ispatı konusunda, dosya içerisinde işyerindeki çalışma düzenini gösterir kayıt bulunmadığı, davacının fazla mesaisi tanık beyanlarına itibarla haftanın iki günü 08.30-18.00 saatleri arası 1 saat ara dinlenme ile, haftanın iki günü 08.30-20.00 saatleri arası 1,5 saat ara dinlenme ile, haftanın bir günü 08.30-20.30 saatleri arası 1,5 saat ara dinlenme ile, cumartesi günü ise 09.00-13.00 saatleri arası 30 dakika ara dinlenme ile çalıştığı kabul edilerek haftalık 6 saat üzerinden hesaplanmış ise de davalı tarafça ibraz edilen “istek raporu” başlıklı davacının imzasını içerir belgede işçinin işe giriş saatinin 09.00 olarak belirlenmesini işverenden yazılı olarak talep ettiği ve davalı tarafça bunun uygun görüldüğü anlaşılmış olup, Mahkemece, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 31. maddesine göre hakimin davayı aydınlatma yükümü gereği davacı asilden, belgedeki işe giriş saati sorularak netleştirilmeli ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde fazla çalışma kabulü bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.