Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/4208 E. 2019/61 K. 07.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4208
KARAR NO : 2019/61
KARAR TARİHİ : 07.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; fazla çalışmaları karşılığı müvekkiline ödenmeyen ücretlerin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen davaya cevap verilmemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışmasının bulunup bulunmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda; mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dinlenen tanık beyanlarının ortalaması ve davacı beyanları ile bağlı kalınarak, davacının haftaiçi 08:30-21:30 arası çalıştığını, cumartesi günü ise 10:00-13:00 arası çalıştığı kabul edilmiştir. Buna göre hafta içi 08:30-21:30 saatleri arasındaki 13 saatlik çalışma süresinden 2 saatlik ara dinlenmesinin tenzili ile günlük çalışma süresinin 11 saat olduğu, cumartesi günü ise 10:00-13:00 saatleri arasındaki 3 saatlik çalışma süresinden yarım saatlik ara dinlenmesinin tenzili ile günlük çalışma süresinin 2,5 saat olduğu, haftalık toplam çalışma süresin 57,5 saat, haftalık ortalama fazla çalışmasının ise 12,5 saat olduğu tespit edilmiştir. Ancak, dosya içeriğine göre mahkemece haftasonu çalışmalarına ilişkin olarak eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiği anlaşılmaktadır. Bu noktada, mahkemece davanın aydınlatılması ödevi çerçevesinde davalı bankanın Cumartesi-Pazar açılışına ilişkin kayıtlar emniyet birimlerinden getirtilmeli, kayıtların bulunduğu tarihler için buna göre değerlendirme yapılmalı, bulunmadığı dönemler açısından ise dinlenen tanık beyanlarına göre iki haftada bir cumartesi günleri çalıştığı kabul edilerek yapılacak hesaplama esas alınarak hüküm kurulmalıdır.
3-Dosya kapsamındaki taraflar imzalı 01.07.2002 tarihli hizmet sözleşmesinin 2. maddesinde, “İş Kanunu gereği olarak aylık belirgin bir ücret olup hafta tatili, ulusal bayram, genel tatil günleri ve fazla mesai ücretlerini de kapsar.” şeklinde düzenleme bulunmakta olup söz konusu düzenlemenin fazla mesai alacağı yönünden değerlendirilmemiş olması da isabetsizdir. Eksik incelemeye dayalı karar bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.