YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4186
KARAR NO : 2019/48
KARAR TARİHİ : 07.01.2019
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, davacı taleplerinin yerinde olmadığını, davacının müvekkili şirkette hiçbir hak ve alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve kök bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının iş sözleşmesinin feshi hususu uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacı işçi, 03.09.2012 tarihine kadar işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı yanca haksız ve tek taraflı olarak feshedildiğini ileri sürmüş, davalı yan davacının istifa etmek suretiyle işten ayrıldığını savunmuştur.
Mahkemece dinlenen davacı tanıklarından biri, “iş yerinde tatillerde çalıştığımız halde fazla mesai yaptığımız halde bunların karşılıklarının ödenmemesi, yıllık izinlerimizin kullandırılmaması sebebiyle davacı işten kendisi ayrıldı.”, diğeri “iş yerinde fazla mesai ve tatil ücretleri ödenmeyince sıkıntı başladı, bir grup arkadaş bu nedenle işten ayrılmıştı” demiştir. Diğer bir davacı tanığı ” duyduğuma göre haklarını tam alamadığı için kendisi ayrılmış” diye ifade verirken, bir diğeri ise ” davacı haklarını alamadığı için işten kendisi ayrıldı” şeklinde beyanda bulunmuştur. Davalı tanıkları, davacının işten neden çıktığını ya da çıkartıldığını bilmediklerini belirtmişlerdir.
Mahkemece, davalı tarafça davacının iş sözleşmesinin kendileri tarafından haklı nedenle veya davacı tarafından tazminatı gerektirmeyecek şekilde feshedildiğinin yasal ve yöntemince ispat edilemediği gerekçesiyle kıdem tazminatı hüküm altına alınmış; davacı tarafça ihbar tazminatı talebinde bulunulmuş ise de, dava dilekçesinde davacı tarafça iş sözleşmesinin sona erdirildiğinin beyan edilmesi nedeniyle iş sözleşmesini kendisi fesheden davacının ihbar tazminatı alacağına hak kazanamayacağı sonucuna varıldığı belirtilmiştir. Ancak, dava dilekçesinde iş sözleşmesinin davalı yanca haksız ve tek taraflı olarak feshedildiği ileri sürülmüş olduğundan, gerekçeli kararda yer alan “davacı dilekçesinde davacı tarafça iş sözleşmesinin sona erdirildiğinin beyan edilmesi nedeniyle” iş sözleşmesini kendisi fesheden davacının ihbar tazminatı alacağına hak kazanamayacağı şeklindeki değerlendirme hatalıdır. Dosya kapsamındaki davacının imzasını içeren elyazılı ve 05/09/2012 tarihli “Şirketinizden çalışmakta olduğum görevimden kendi işimi kurmaktan dolayı kendi rızamla ayrılmak istiyorum, gereğinin yapılmasını arz ederim.” şeklindeki dilekçe mahkemece davacıya gösterilip içeriği okunarak beyanı alınmalı, talep ve savunma nazara alınarak tüm delillerle birlikte değerlendirmeye tabi tutularak fesih netleştirilmeli, usuli kazanılmış hak ilkesi de gözetilmek suretiyle kıdem tazminatı konusunda karar verilmelidir. Eksik incelemeye dayalı olarak verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.