Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/4122 E. 2019/1028 K. 16.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4122
KARAR NO : 2019/1028
KARAR TARİHİ : 16.01.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 14.05.2008 – 22.05.2014 tarihleri arasında transmikser şoförü olarak çalıştığını, müvekkilinin genel olarak saat 07:00-08:00 ile akşam 21:30-22:00 saatleri arasında ancak işin yoğun olduğu zamanlarda da gece saat 02:00-03:00’a kadar çalıştığını, haftada 6 gün çalışmakla birlikte bazen Pazar günleri de çalıştırıldığını, öğle ve akşam yemeklerinde yemek molası bile verilmediğini, resmi tatillerde de çalıştığını, 18.05.2014 Pazar günü müvekkilinin çalışmak istemediği için 19.05.2014 Pazartesi günü işe gittiğinde baş şoför ve müdürün talimatıyla müvekkilinin artık şoförlük yapmayacağını ve iş yerinde boş beklemesinin söylendiğini, o gün ve ertesi gün müvekkile hiçbir iş verilmediğini ve boş bekletildiğini, psikolojik baskı uygulandığını, müvekkilinin şoför olarak çalıştığında hem sefer başı prim hem de fazla mesai ücreti aldığını, bu şekilde boş bekletildiğinde maaşında ciddi bir düşüş olduğunu, ayrıca yıllardır şoförlük yaparken yaptığı işin değiştirildiğini, bunun üzerine … Noterliği’nin 22.05.2014 tarih 5096 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile iş akdini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ulusal bayram genel tatil ücreti ve fazla mesai ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ücretinin hesabı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 41. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, fazla çalışma saat ücreti, normal çalışma saat ücretinin yüzde elli fazlasıdır. İşçiye fazla çalışma yaptığı saatler için normal çalışma ücreti ödenmişse, sadece kalan yüzde elli kısmı ödenir.
Dosya içeriğine göre, yargılama sırasında dinlenen tanıklar işyerinde ücret artı sefer başına prim sistemi ile çalışıldığını beyan etmiştir. Prim sisteminin uygulandığı işyerlerinde fazla çalışmalar saat ücretinin % 150 zamlı miktarına göre değil, sadece % 50 zam nispetine göre hesaplanmalıdır. Sefer başına yapılan bir ödeme söz konusu olduğundan, alacak % 50 zamlı olarak hesaplanmalıdır. Yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç :
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.