Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/3830 E. 2019/956 K. 15.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/3830
KARAR NO : 2019/956
KARAR TARİHİ : 15.01.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini, çalıştığı dönemlere ilişkin hak ve tazminatlarının davalı işveren tarafından ödenmediğini, bu nedenle kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin alacağı ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, davacının davalı işverenlikte iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğinin ispat edilemediği, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, davacının diğer alacaklarının ödendiğini ispat edilemediğini, davacının kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ve ücret alacakları olduğu kanaatiyle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davacının, bir kısım işçilik alacakları arasında yıllık izin ücreti alacağı olarak 5.000,00 TL talep ettiği, bilirkişi raporu ile belirlenen miktarının talepten daha düşük olması nedeni ile yıllık izin ücret alacağı hakkında ıslah talebinde bulunmadığı ve nihayetinde mahkemece net 2.603,93 TL yıllık izin ücreti alacağına hükmedildiği görülmektedir. Buna göre sonuç olarak hükmedilen alacak miktarının talepten daha düşük olması nedeniyle reddedilen kısım üzerinden davalı lehine vekalet ücreti hükmedilmesi gerekmekte iken bu konuda hüküm verilmediği anlaşılmıştır. Mahkemece bir kısım işçilik alacaklar ile ilgili kısmen ret kararı verilmesine rağmen talep edilen alacak miktarının kısmen reddedilen kısmı itibariyle reddedilen alacak miktarı üzerinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesi hükmü dikkate alınarak davalı lehine avukatlık ücretine hükmedilmemiş olması usul ve kanuna aykırı olup bozma sebebi ise de, yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle hüküm fıkrasına “Davalı kendisini bir vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesaplanan 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.