Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2016/3564 E. 2019/964 K. 15.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/3564
KARAR NO : 2019/964
KARAR TARİHİ : 15.01.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı …Genel Müdürlüğü vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirket işçisi olarak laborant sıfatıyla diğer davalı asıl işveren yanında 01/01/2008 tarihinde çalışmaya başlayıp iş akdinin 31.12.2013 tarihinde gerekçesiz sona erdirildiği, kıdem ve ihbar tazminatı ödenmediği iddiası ile bu alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılardan … vekili, müvekkili idarenin ihale makamı olup davacıyla aralarında işçi işveren ilişkisi olmadığını, husumet düşmediğini, varsa işçilik alacaklarında sorumlulukları bulunmadığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Diğer davalı şirket vekili, davacının işyerinde belirli süreli iş sözleşmesiyle çalıştığını, kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyeceğini, zamanaşımının gerçekleştiğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının tazminata esas giydirilmiş ücret miktarı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosyaya sunulmuş olan bordrolardan, davacının günlük ücretinin 56,00 TL aylık ücretinin 1.680,00 TL olduğu, 110,00’ar TL yemek ve yol yardımı ödendiği, tazminata esas giydirilmiş ücretinin 1.900,00 TL olduğu anlaşılmıştır. Buna karşın; karara dayanak alınan raporda davacının brüt ücretine yemek ve yol ücreti dahil olduğu halde bu ücrete ilaveten tekrar yol ve yemek ücretinin ikinci defa ilavesi ile hesaplanması hatalı olup, kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.